Eğer şu hayatta her zaman bildiğim bir şey varsa,o da şuydu;her zaman kadere inanırdım,ne olursa olsun her şey olması gerektiği gibi olurdu.Ama bu kuralım aşka gelince bozulmuştu.Bu kuralın bozulmasına sebep olan Can'ın söylediği üç kelimeydi.. ''Benimle çıkar mısın?''
5 senenin sonunda bende çıkan '' meniskülüsmutasyonevrializmin'' sonucu olarak kabul etmiştim. Tıpta da adı bu olan depresyonuma bağlıyorum her şeyi.Çünkü harbi harbi yolumu kaderin belirlediğine inanıyorum. Karşınızda hangi liseye gitmesi gerektiğini bile ailesinin seçtiği bir liseli duruyor heytt.1 Mart günü işçiler bayramında gelmişti bu yakışıklı,çalışkan,iyi kalpli,gönlümün kahverengi eşşekli oğlanı
Gitmek gerekir bazen
Fazla yormadan,daha çok bıktırmadan
Eğer vaktiyse ardına bile dönüp bakmadan...
Uzun bir süre konuşmadığımızdan ve de artık kendi yolumdan giderken yan yola bakmamaya çalışıyorum.Zaten az ilerede bir dönemeç görüyorum biraz daha gittikten sonra bir daha göremeyeceğiz birbirimizi.Bu dönemeci döndüğümde beni ;annemim kaydettirdiği mahalle kütüphanesine gideceğim ilk durak orası yarın.Ben kim miyim?Ah yine unuttum.Ben Zenne.Ama arkadaşlarım genellikle bana''Martı'' derler bu ismimi almamın nedeni de her dakika birinden hoşlanırım yüzünü beğenirim aşık olduğumu sanırım.Bakmayın bana bir bakmışsınız yoldan geçen 70'lik dedeye bile aşık olabilriim hatta evlenme masasına bile oturabilriim dersem bana iki tane geçirin ve başka bir erkek gösterin :D
Kendime Not: 17 yaşına kadar sakın gerçek anlamda aşık olma.Çünkü aşkın yaşı 17'dir :)
Bebişim Büşra Cengiz'e ithafen = ''Bir Kadının Dokunuşu'' yazarı
