Belkide büyük değildir hayat ve yaşam,
Biz onu yaşamak için küçüğüzdür!
Bu günlerde beynimi kaplayan tek soru bu değil.En önemli soru;YAŞAMAYA DEĞERMİ HAYAT?Çünkü canını sıkan herşey bayat ve eski değil,taze ve ACI.Kafana takılan sorular saçma ve anlamsız değil, gerçek ve ACI.
Tüm bu acılar içinde içinde kayıp olan bedenler,sarsılan güvenler,sıkılan beyinler ve ben.Bazen sorguluyorum ben neden varım diye bazen düşünüyorum insanlar neden umursar diye. sonuç yok ama soru ve amacı belli. Belki bir gün bu soru cevaplanır, belki bir gün bu beden ve bu beyin rahatlar. İşte o zaman düşünmeyi bırakıp ÖLMEYİ BEKLERİM...
