Follow your dreams CANCELLED

Chapter 1

This chapter is dedicated to Sarah Grace Cruz. ;) Enjoy! :D

Hii ako nga pala si Sarah Grace Cruz. ;) Ang pinaka-magandang nilalang sa balat ng lupa (Choss) Pero totoo, maganda talaga ko. XD Hahaha. Stop this nonesence! :D

Lahat na yata ng meron ang mga magagandang tulad ko e WALA ako! -." Gets nyo? Kasi lahat ng yun, pinapangarap ko palang. So assuming of I. Hahaha.

So eto na nga, meron naman yata ako nang mga iyon. (Mabibilang mo nga lang) Nagaaral kasi ako sa isang private school. (Sosyal!)

Sa may St. Harvard academy. Dun kasi napili ni mama tsaka ni papa. (Mahal kasi nila ako) XD Kaso isa lang yun sa pinaka-MERON ako. Yung makapagaral sa SOSYAL na eskwelahan.

Pagkatapos nun, NGANGA na ako. Dun nagtatapos ang maganda kong pamumuhay. :( Kahit kasi may kaya ang pamilya ko. Nangangarap parin ako e ;(

-----------

Kaya dito na nagsisimula ang kwento ko A.K.A ng Queen of DREAMS |Cancelled|

Isang araw, naabutan ako ni yaya na natutulog. (Si yaya Cherry, parang kapatid na turing ko sakanya nagiisa lang kasi akong anak e)

"HOY! Princess sarah gising na." Sigaw ni yaya sakin habang niyuyugyog ang kama ko.

"Sige na ya." (Yown) Pero hindi pa ko bumabangon.

"Hoyy! Ano ba princesa gising na at malelate ka!" Sigaw nanaman nya.

"Eto na, eto na!" Sabi ko :( (Nakakatamad kaya)

Habang bumabangon ako sa aking malambot na higaan. (Jowk lang. Ang tigas kaya!) Eh biglang nagring ang phone ko.

"Sarah, asan kana? May groupings tayo Remember? - Sharlene."

"Hala nakalimutan ko!" Sigaw ko.

"Oh anong nangyari?" Sabi ni yaya habang nagtotoothbrush.

"Ya nakalimutan kong may groupings kami ngayon." Sabi ko.

"Yan kasi puro ka tulog bilisan mo kumilos kana." Sabi nya (hindi ko nga masyadong maintindihan e)

Nagmadali na ako, hindi na nga ako nagalmusal e. (Ang aga-aga)

Nangnakaligo na ako (ang bango ko na) E biglang tumawag si Sharlene. (Si sharlene nga pala ay classmate ko na sobrang schoolaholic, ewan ko ba kung bakit sinaman pa ako sa group nya e)

"Hello!" Sabi ni sharlene

"Wait lang, kita mo bang nagmamadali ako. Para lang maka-Atend ako. Maghintay kayo!" Sabi ko at sabay baba ng phone ko. (Nakakairita kaya syang kausap!)

Hanggang nagawa ko na lahat-lahat. Pumasok na ko, pumara ako ng taxi. (Ginamit kasi ni papa yung kotse namin e)

"Sa st. Harvard lang po." Sabi ko sa driver.

Habang nasa biyahe kami, bigla nalang may sumabog sa labas ng taxi. "AHHHH!" Sigaw ko.

"Ano po yun manong? Sasabog na po ba tong taxi nyo? Palabasin nyo na po ako dito. AHHH!" Sigaw ko. (Ang OA ko no)

"Na-flat po." Sabi nya. Ay punyeta naman, malas! Nagmamadali na ako e. Naflatan pa. Bumaba tuloy ako ng wala sa oras.

"Manong bababa nalang po ako." Sabi ko.

"Sige ho." Sagot nya.

Lalo tuloy akong nalate, dahil sa sobrang SIPAG ko yan, nauwi sa lakaran. Mala-Alay lakad nga yata ang nangyari.

20 mins na ang nakalipas. Ayun nakarating nadin sa school, pero...

"Ba't lagi kang paVIP?" Sabi ni sharlene.

"Ako? PaVIP? Eh kung ikaw kaya ang late na nagising, tapos naflatan sa gitna ng daan at nilakad papunta dito. PaVIP pa ko?" Sabi ko sakanya kahit hingal na hingal na ko.

Pero wala man-lang nagtangkang sumagot kahit isa. (Punyemas na buhay to)

Nang matapos na ang meeting/groupings namin. Umalis na ako kaagad, baka kasi ano pang marinig ko sa kanila e.

Pagdaan ko sa hallway meron akong narinig na sumigaw.

"FOREVER!" Alam ko na kung sino yun. Si Jhoanna, si jhoanna nga pala ay ang aking BESTEST BESTFRIEND. Naging magkaibigan kasi kami since grade3.

"FOREVER? Naglunch kana?" Tanong nya sakin.

"Hindi panga Forever e." Sabi ko.

"Yess! Sige forever sabay na tayo maglunch, tapos libre mo nalang ako. Hihihi" sabi nya sakin na pahumble pa.

Nako lagi namang ganyan si Jhoanna e. Laging nagpapalibre e mayaman naman pamilya nyan :) ewan ko ba sakanya, pero kahit ganyan yan mahal na mahal ko yan.

Pumunta na kami sa Cafeteria, nang nasa pila na kami...

May dumaan na lalaki, sa harap namin. Binangga pa naman si Jhoanna.

"HOY! Hindi kaba marunong pumila? Nabangga mo pa bestfriend ko di ka manlang nagsorry!" Sabi ko sakanya.

Pero hindi sya lumingon, yung parang walang narinig.

"HOY! Bingi kaba? sabi ko...!" Sabi ko pero bigla syang tumingin sakin.

"If ever na may sasabihin ka sakin sabihin mo sa mga nasa likuran mo. Okay?" Sabi nya.

Ano daw? wala akong naintindihan. sasabihin? sa likod ko? sino ba sya?

Nang nakaalis na sya sa pila, pinagtinginan ulet sya ng mga babae sa likod namin. Sino ba sya?

Pero di ko muna inalala yun, kasi gutom na kaya ako.

Pagkatapos namin kumain pumunta kami sa cr. Pagpasok namin nakatingin lahat ng babae samin.

Girl1: Feeling nya naman ang ganda nya.

Girl2: Oo nga e. Hindi naman sya mapapansin ni Cedric.

Kami ba pinaguusapan ng mga kutong to este mga babae pala. At sino yung Cedric na yon? Sya ba yung nakabangga kay Jam kanina sa Cafeteria?

Girl1: Hey? Feeler!

(Tumingin sya sakin)

"Ako feeler?" Sagot ko.

Girl1: Why hindi ba? Kala mo naman may binatbat ka kay Cedric. Hindi kanaman kasing ganda ko para pansinin nya.

"Ano bang pinagsasabi mo? E hindi ko nga kilala yang cedric na yan e." Sabi ko.

Girl1: wag ka ngang magmaangmaangan. Naalala mo sa cafeteria kanina. Sya yung lalaking nasa harap mo.

"Sya? Oh now i remember. Wala akong gusto sa kanya, naperwisyo nya nga kami e. Ta's wala akong balak no." Sagot ko.

Girl1: Siguraduhin mo! Dahil akin na sya, understood!

"edi sayo lamunin mo" sabi ko sa sarili ko.

"Kdogs." Sagot ko.

Nangnaghihintay kami ng first bell, naisip ko yung nangyari sa cafeteria. Cedric? Pala pangalan nung lalaking yun. Kainess haa! :(

"Cedric? Madaming cedric dito, pano ko malalaman kung sino yung si CEDRIC?!" Sabi ko sa sarili ko.

"KRINGGGG!! KRINGGGG!!!" Nagbell na pala. Nang hindi namin namamalayan.

Pagpasok namin sa room, nandun na pala ang iba naming mga classmates. Edi pagpasok namin kami ang center of attention.

Pagupo ko, biglang may humampas ng table sa harap at sumigaw. "Stand up!" Ay si Sir Flores na pala yun. Andami ko kasing iniisip e -."

Pagkatapos namin batiin si Sir Flores. Bigla nya kaming tinawag ni Forever