AZDEN~PİŞMAN

Yönümü kaybetmişim

Ne kadar arkadaşız desekte  artık bir faydası yok. Bu aramızdaki yakınlık benim için artık arkadaşlıktan fazlasıydı. Aklımdan çıkmayan, gözleri, kokusu, dudakları, tadı...
O narin öpüşlerinin altında yatan tutku.
Sesi... Uğruna ölünebilecek olan güzelliği.

O gözümün önünde birileriyle sevişirken ben  bu duygularımı nasıl içimde tutacağım, nasıl gözlerinin içine bakarken susacağım. Susmak zorunda kalacağım.

Azra hâlâ benden kaçmaya devam ediyordu. Bu konuyu en kısa zamanda onunla konuşmalıyım.

Sayım vakti gelmişti. Odamın önüne çıktım ve Meltem Hanım önüme gelince 8 rakamını söyledim.

Sayım bittikten sonra ışıkların kapanmasına az bir süre kala herkes odasına dağılmıştı.

Ne olur ne olmaz ışıkların kapanmasını bekledim. Işıklar kapandıktan yaklaşık bir 10 dakika sonra odamdan çıktım. Uyumadığını biliyordum. Çünkü masasının üzerindeki küçük lambayı yakmıştı. Odasının kapısına yaklaşıp camdan içeriye baktım. Masasında oturmuş ve birşeyler yazıyordu anladığım kadarıyla.

Kapısını çalmadan direk içeriye girdim. Haliyle şaşırmıştı. Ayağa kalktı tam karşısına geçtim. İkimizde ayaktaydık. Ardından konuşmaya başladım.
D: Noluyor, neden benden kaçıyorsun?
A: Benim senden kaçtığını falan yok. Ben kimseden kaçmam.
D: Öyle mi?  O yüzden mi yanına her yaklaştığında kalkıp uzaklaştın.
A: Alakası bile yok. O zamanlarda yapmam gereken işler geldi aklıma. Onları yapmaya kalktım.
D: Ben her yanına geldiğimde mi işin çıktı Azra. Bırak yalanı.
Azra bu cevabım üstüne susup kalmıştı. Ne diyeceğini düşünüyordur büyük ihtimalle.

O sırada ne kadar istemesemde odadan çıktım.
Ve o güzel kokuyla vedalaştım.

1 Saat Sonra
Azra'nın Ağzından
Deniz'in dediğine karşılık hiçbir şey diyemedim.
Bu düşüncelerim içinde saate baktığımda Deniz'in odamdan çıkması üzerinden 1 saat geçmiş olduğunu gördüm. Nasıl olsa uyumuştur diye düşünerek odasına daldım. Sessiz olmaya çalışarak. Çünkü uyanmasını istemiyordum. Yüzü duvara doğru dönüktü. Hemen yanına gittim. Bu gece ona sarılarak uyumaya ihtiyacım vardı. Hemen sırtının oradaki boşluğa uzandım ve ellerini Deniz'in beline attım. O sırada yüzünü yüzüme doğru çevirdi. Ben yüzünü incelerken ne kadar da yakın olduğumuzu farkettim. Dudaklarına birkaç saniyelik kısa ama sulu bir öpücük bıraktım ve tekrar ona sarılarak kendimi karanlığa bıraktım.

Deniz'in Ağzından
Azra'nın odasından çıktıktan sonra göz kapaklarını daha fazla zorlamadan kendimi uykuya bıraktım.

Neredeyse 1 saat geçmişti ama hâlâ uyuyamıyorum. Yüzümü duvara döndüğüm sırada bir ses duydum. Odamın kapısı açılmıştı. Kim ki şimdi bu diye düşünürken yatağımda bir ağırlık hissettim. Odama giren kişi yatağıma oturmuştu. Ben yavaştan korkmaya başlarken ensemde hissettiğim nefes ve belimdeki kollarla ürperdim. Tam o sırada yüzümü ona çevirdim. Hangi mantıkla yaptım onuda bildiğim yok.  Ben yüzümü çevirdikten birkaç saniye sonra dudaklarından bir baskı hissettim. O tanıdık tat ve koku gelmeye başlayınca rahatladım.
Yanıma gelen kişinin Azra olduğunu anlamam içimdeki korkuyu söküp atmıştı. O sırada dudaklarımda ki baskı gitmişti. Daha fazla zorlamadan kendimi yanımdaki kadının kollarında huzurlu bir uykuya bıraktım.

Sabah gözlerimi açtığımda yanımda uyuyan bir adet Azra Kaya' vardı. Dağılmış saçlarıyla nasılsa mükemmel duruyordu. Ben onu izlerken ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama oda yavaştan gözlerini açmaya başladı. Uyandığında ilk gözleriniz buluştu. Birkaç saniye sonra kendine geldi ve nerede olduğunu hatırldı. Ama bozuntuya vermemeye çalıştı.
A: I-ı şey Deniz ı-ı benim burda ne işim var.
D: Gece seni özledimde bir kaçırmayın dedim Azra. Ne bileyim ben. Senin burda ne işin var.
A: A şey hatırladım Boncuk şimdi ben gece su içmeye kalkmıştım. Sonra senin odamdan sesler geliyordu. Sonra şey ı-ı ha sonrada ben odana girdim yanında uyuya kalmışım. Yani böyle oldu sanırım.
Ben o sırada hafiften kıkırdamaya başlamıştım.
D: Sesin nereden geldiğini bulmak için yanıma mı uzandım Azra?
A: Ya Boncuk yönümü kaybetmişim  işte ne var bunda bu kadar büyütülecek anlamıyorum. Hem kapılar açıldı mı?
D: Hayır. Daha açılmadı.
A: Tamam ben odama gidiyorum.
Dedi ve odamdan çıktı.
Ben ise gülerek arkasından bakıyordum.

Kahvaltı anonsuyla odamdan çıktım. O sırada Azra ile göz göze geldik ve kızlara işinin olduğunu yemekhaneye hızlı gitmesi gerektiğini söyledi.
Kızlar karşı çıkmaya çalışsa da ne fayda
Azra Kaya hâlâ benden kaçmaya devam ediyor.

Umarım beğenmişsinizdir.
AzDen'li günler.❤️❤️