Aesthetically Planned

Chapter 2

Tumulo na naman ang mga luha ko. Hindi ko na talaga kung paniniwalaan ko ba ang sinabi ni kuya o hindi. Malayong malayo ang mga sinabi niya sa akin sa nakita ko dati kay papa pati na din sa ugali ni papa.

Flashback.. 

Sawang sawa na ang mata ko kakaiyak. Halos dalawang oras na ako iyak na iyak at feel ko natutulog na ako. Chineck ko sa cellphone ko kung anong oras na at 2  AM na pala. Papikit na sana ako ng marinig ko ang pagbukas ng pinto.

"Lia can we talk?" boses ni kuya. Hindi ako bumangon pero naramdaman ko syang umupo sa kama ko. Ewan ko kung bakit pero tumulo na naman ang luha ko. Akala ko wala ng lalabas na luha perp mukhang hindi pa ata nauubos ang luha ko. Naramdaman ko ang paghawak ni kuya sa magkabilang balikat ko, gusto nya akong paupuin.

Alam ko na mabigat ako kaya naman ako na ang bumangon sa sarili ko. Naupo ako tsaka pinahid ang luha ko. Tumingin ako kay kuya na bakas ang lungkot sa mukha. "I'm sorry" tumungo ito matapos nyang sabihin ang mga salitang yun.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya "bakit na nag-sosorry kuya?" tanong ko dito. Tumingin sa akin si kuya at nagsalita "Y-yung sinabi kanina ni Black totoo lahat yun" mas lalo pa akong naiyak dahil sa sinabi niya.

"Can you please explain to me ALL kuya!" niyakap na lamang ako ni kuya imbis na sagutan ako.

"Want me to tell you na?" nagpupunas ulit ako ng luha ko ng sabihin niya yun bumitaw na din sya sa pagkakayakap sa akin.

Oh kuya please kanina pa kitang gustong patayin dahil sa pagsisikreto mo sa akin. Gusto ko sanang sabihin yun pero ang nasabi ko na lang "yes please"

"Rememeber when I told you that you're strong? Yung araw na nakipag-away ka kay Wello remember that?" tumingin ako kay kuya ng napaka-sama. "Pwede kuya direct to the point?" sabi ko.