...Hep Dostum Kal...

Annemin Nesi Var?!

Benim gaymakli puskevitlerimmm^_^

Bugune kadar hikayelerimi okuyup desteklediginiz icin saolun...Seviyorum sizi<3 Bu hikayem hayal urunu olmasina ragmen tek bir gercek var.O da Su...Yani gercek hayatimdaki Ayşe'mmm(kahkullu007) iyiki var...

•°•°•°•°

Eve geldim. Kapiyi her zamanki gibi ritmik bir sekilde caldim. Kapiyi bayatimda gordugum en guzel acti her zamanki gibi. Annem... Onu cok ozlemistim. Arkadaslarimda kaldigim zamanlar da olurdu. Fakat hicbirinde annemi bu kadar ozlememistim... Bu kez farkliydi sanki...

Annem cicegi uzatinca cok sasirdi. Sasirmasinin nedenini biliyordum. Kibar bi insan degildim ve bu zamana kadar anneme bir cicek almamistim...Ne kadar da odunum!

Bari dogum gunlerinde alsaydim. Ama soz verdim kendime her dogum gununde alicam bundan sonra.

Su'yu sordu bende gayet iyi oldugunu hatta bana ogrettigi corbadan yaptigimi soyledim. Cok gururlanmisti. Gozlerinden okudum...

Odama gecip ustumu degistirdim. Hatta bir dusa girsem cok iyi olacakti. Banyoya gectim. Al iste! benim sampuanim bitmis!

Bos kutuyu cope atarken cop kutusunda bir ilac kutusu gordum. Agri kesicidir diye umursamadim. Dusumu alip ciktim. Annem mutfakta yemek hazirliyordu. Her zaman sarki soylerdi. Simdi neden soylemiyordu?

Morali mi bozuktu?

Belki de yine babam gelmistir aklina. Her zaman ki gibi kafasini dagitmak icin salakca esprilerimden birini yaptim:

-'Anne ya! mecidiyeköy mü olur?'

Kafasini bana cevirip her zamanki gibi guldu bana...

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Gece olmustu...Aklima Su geldi. Mesaj attim ama donmedi...Belki de uyumustur.

Bu sesler de ne ya!

Odamdan cikinca netlesti sesler. Annemin sesiydi.Ve siddetli bir sekilde oksuruyordu.

Ben kac kere dedim soguk su icme diye...Sakalimiz yok ki sozumuz dinlensin dimi?!

Yanina gittim. Panikledigini gordum.

Tavirlari neden boyleydi ki?

Geldigimden beri surekli tedirgindi. Ben annemi iyi tanirim..Benden bisey sakliyordu...