...Hep Dostum Kal...

Artı Ve Eksi...

Mutfaktan salona dondugumde Su, telefonla konusuyordu. Rahatsiz etmek istemedigim icin salona girmedim ilk once. Fakat Su eliyle isaret ederek beni salona davet etti.

Yanindaki koltuga oturdum ve sessizce bekledim. Sasirmis ve uzulmus gozukuyordu. Kiminle konustugunu merak etmeye baslamistim ki 'peki annecim' dediginde anladim İmran teyzeyle konustugunu.

Telefonu kapatti.

-' Su kotu bisey mi oldu?' dedim.

-' Cok degil aslinda. Annemin bugun nobeti varmis. Gece yanimda olamayacak yani. Babam da is seyehatinde. Yalnizim bu gece anlayacagin'

-' Hadi yaa...'

-' Evet...'

Hasta basina nasil yalniz kalacakti ki?

Aklima tek birsey geliyordu. Bu gece onunla kalmam. Peki annem izin verir miydi?

Hemen annemi aradim. İlk basta ici pek rahat etmemisti. Ama israr edince sonunda izin vermisti. Canim annem...Hic te kiyamaz bana...

Salona dönüp Su'ya bu gece ona benim bakacagimi ve elimden cekeceginin oldugunu soyleyim gulumsedim. O ilk basta kabul etmedi. Neemis!? Bana rahatsizlik veremezmis. Ba ba ba ba!!

İsrar etmemesini soyledim...

Bu gece beraberdik Su'yla...

Birbirimizi daha fazla tanimak icin sohbet etmeye basladik. Onu tanidikca daha cok sevmeye baslamistim. Karakterlerimiz o kadar zıt ki adeta (+) ve (-) gibiydik...Zıt kutuplar birbirini cektigi icin biz de gonulden baglaniyorduk sanki birbirimize.

Mesela o durgun bir kisilige sahipken ben hep asi bir yapidaydim.

-'Toprak...Bisey sorsam cok ozel olmaz dimi?'

-' Yo hayir...Ne istiyorsan sorabilirsin tabi'

-' Sen neden...Yani...Etrafina neden bu kadar hircinsin? İlk tanistigimizda bunu farkettim... Cevap vermek zorunda degilsin...'

-' Şey... Bak Su.. Benim babam 2 sene once vefaat etti. Trafik kazasinda... Sebebi bendim... Okul gosterimize gec kalmistim. Siir okuyacaktim...Babama acele etmesi gerektigini soylemistim...Canindan daha mi degerliydi sanki?! Sonunda da zaten kaza gecirdik...Keske onun yerine ben ölseydim... Hırcınlıgım ve asiligim bu kaza sonrasi basladi. Elimde olan birsey degil gercekten. Ama annemin de uzulmesine dayanamadigim icin surekli ona ve etrafa karsi dik durmaya calisiyorum...Cunku biliyorum ki ben kendimi birakirsam, annemi kimse tutamaz...Annemle birbirimizin destegiyiz biz anlayacagin...Onu cok seviyorum...Biliyorum ki o da beni...'

Gozumden akan sıvı da nerden cikmisti simdi!? Hemen elimle sildim gozlerimi.

Aglamaktan nefret ederim halbuki...

Su'ya baktigimda o coktan mustulari acmisti bile...Elime bir mendil alip goz yaslarini sildim.

-' Sakın...Bak bos yere kac tane inci doktun o guzel gozlerinden' deyip mendili gosterdim...

-' Cok uzgunum Toprak...Bilseydim sormazdim...'

-' Sorular zaten biledigini ogrenmek icindir!' dedim ve gulumsedim. Konuyu ve ortamdaki kasveti dagitmak istedim...

Huzunlu ortamlari sevmezdim hic. Hele de babami kaybettikten sonra...Asik oldugum adami kaybettikten sonra...Babacim...Kimseyle paylasamiyorum ama seni cok ozledim...