Hoe dat ze die ene persoon gaan vinden, is een vraagteken. Misschien via camerabeelden van sommige winkels in de straat van onze campus of via getuigenissen. Ieder geval de docent is zeker niet van plan om het zo te laten. Ze wilt dat de dader toch door de politie wordt verhoord. Ze vertelde aan haar collega dat hij wel ook andere dingen kon doen, of gewoonweg ook andere auto's krassen van andere mensen. De politie was er ook bijgekomen en ze noteerden alles wat mevrouw te vertellen had. Ze vroegen naar een verdachte persoon en ze noemde Kwaku, een Afrikaanse jongen uit mijn klas. Ik was niet snel verbaasd, maar dat ze zo snel iemand kon opnoemen, was wel eventjes wow - moment. Kwaku zat aan de andere kant van de refter en de docent wees naar hem. Heel de refter ging met de wijsvinger mee en iedereen keek naar Kwaku. Kwaku zat aan tafel en zat rustig zijn eten op te eten. Hij merkte op dat er een stilte viel en keek om zich heen en zag dat iedereen naar hem keek, ook de politie en de docent met haar wijsvinger naar hem gericht. De agenten gingen naar hem toe en stonden aan zijn tafel.
"Je wordt verdacht van een misdrijf, je moet meekomen naar het bureau." "Wat heb ik gedaan? Waarom moet ik meekomen?", sloeg hij in paniek. Geen idee of hij in paniek schoot omdat hij schrik heeft van de gevolgen, of omdat hij echt niet weet wat er gaande ging. "Je zal dat allemaal wel horen op het bureau. Doe niet moeilijk en kom gewoon mee", zei een van de agenten. Hij is zeker 1.80 meter groot en enorm breed. Zo een typische agent dat je ziet in Amerikaanse films, alleen heeft hij geen zwarte zonnebril op in het gebouw. Kwaku stond op en ging naar de vuilbak om zijn afval weg te gooien, maar de agenten zagen het anders. Ze liepen op hem af, pakten hem hardnekkig vast en sloegen hem in de boeien. Ik stond perplex.
Paar weken terug vertelde Alp bij het avondeten dat zijn vriend werd aangevallen door de politie. Nadat we vroegen waarom, vertelde hij heel het verhaal. Kort ging het verhaal over dat de directeur van de middelbare school te horen kreeg dat de vriend van Alp en nog een andere jongen buiten na de schooluren gingen vechten. De vriend van Alp had zich al voorbereid en belde zijn vriendengroep op en die stonden iets verder van de schoolpoort te wachten. Naar zeggen was die jongen zelfs niet eens van plan om te vechten, maar zijn vriendengroep diende voor bescherming voor moest die andere jongen ook afkomen met een groep om hem in elkaar te slaan. Maar zoals aangehaald de politie was op de hoogte en er kwamen twee honden en minstens zes agenten met een combi naar de voorpoort van de school. "Terreur precies", voegde Alp er aan toe. "Het is wel normaal, èh! Het gaat over een gevecht na de schooluren en je zegt dat ze met groepen klaarstonden. Normaal dat de agenten wel afkomen met honden en een combi, want twee vechtende groepen uiteenhouden is wel echt moeilijk hoor", antwoordde ik toen op hem. Hij vertelde verder dat de politie een hond op zijn vriend heeft gelost en hem liet aanvallen. Er werden video's gemaakt en die zijn viraal gegaan. Ik vond het verdacht dat ze zomaar de hond hebben losgelaten op hem en dat bleek ook achteraf zo te zijn. De jongen vocht tegen door tegen te spreken en door zicht te beschermen met handen en voeten. Als een agent je vraagt om op de grond te liggen met handen in de lucht, dan doe je dat ook gewoon. Als je je wilt verdedigen kan je dat nog doen achteraf op het bureau. Als je onschuldig bent, zal je ook wel vrijgelaten worden. De vriendengroep van de vriend van Alp zijn dan ook beginnen vechten tegen de politie, omdat ze de hond hadden vrijgelaten en jah...één en al chaos. Dit is precies wat er met Kwaku gebeurde alleen vocht hij niet tegen. Hij legde zich op de grond, feitelijk uit schrik omdat de agenten ineens zo hard op hem afkwamen. Ze sloegen hem in de boeien en namen hem mee met de politiewagen richting het kantoor dat niet zo ver gelegen is van onze campus.
Sommigen stonden te lachen. Dat is dan weer een mentaliteit dat enorm achter loopt. Anderen waren geschokt. Die tonen dan de juiste reactie. Onze docent? Ze stond met gekruiste armen toe te kijken met een gezichtsuitdrukking dat hij het verdiende.
JE LEEST
Wie zijn ze?
Mystery / ThrillerHet leven kan soms hard zijn. Je valt meerdere keren en je moet opstaan om iets te bereiken in je leven. Er komen veel obstakels op je weg en maken je het moeilijk. Zo moeilijk dat je gewoon niet meer weet op je wie je moet vertrouwen, met wie je op...