🔞ბოლო სიმღერა🔞 (ქართული ვერსია)

1 თავი

შესაძლებელია თუ არა გავიგოთ რაზე ფიქრობს ადამიანი სინამდვილეში? რა ტანჯავს მას დღიდან დღემდე? რას მალავს იგი თავისი ღიმილის უკან? შესაძლებელია თუ არა რომ ტკივილს საერთოდ არ გრძნობდეს და იყოს სულ მუდამ ძლიერი? არ მიაქციოს ყურადღება სხვისგან მიყენებულ შეურაცყოფებს? სულ ერთი და იგივე დროში ცხოვრობდეს და ფიქრობდეს რომ ყველაფერი სწორედ ასე უნდა იყოს?

საღამოსკენ კი ჩუმად ამოანთხიოს ცრემლები, ჩუმად რადგან ხმამაღლა არ შეუძლია - სხვის თვალში ის ხომ ძლიერი პიროვნებაა. როცა ჯანმრთელი ხარ და როცა შენს ირგვლივ ამდენი სუსტი ადამიანია, შენ ელემენტალურსაც კი ვერ ამჩნევ და თვლი რომ ისინი ჩვეულებრივი ადამიანები არიან და სხვებისგან საერთოდ არ განსხვავდებიან.

ჯეონ ჯონგუკი სწორედ ასე ცხოვრობდა, ისე, როგორც ხალხის უმეტესობა ცხოვოობს, იგი თავის თავს არ აფასებდა. მისი მშობლები უკვე დაიღალნენ მისი ცრემლებით, რამდენჯერ სცადეს, თავის სულელ შვილამდე მიეტანათ ის აზრი რომ იგი არ იყო ისეთი ცხოვრების ღირსი როგორიც ახლა მას აქვს, მიუხედავად ამისა გუკს მათი არ ესმოდა და უნდოდა ჰყოლოდა ადამიანი რომელსაც მშობლებზე მეტად ენდობოდა.

დიახ, ბიჭი სხვის აზრზე იყო დამოკიდებული და სჯეროდა რომ რასაც მას ეუბნებოდნენ ყველაფერი სიმართლე იყო.

ერთხელ მას შთააგონეს რომ ის არ არის ლამაზი ადამიანი, ის მახინჯი და სულელი პიროვნებაა. ამ სიტყვებმა მისი ცხოვრება სულ მთლად გადაატრიალა, დაიჯერა რომ ეს სიმართლე იყო და პირველად სცადა თავი ალკოჰოლით მაინც დაეწყნარებინა.

გუკი იწვოდა, იწვოდა თავისი ფიქრებით.

იგი მხოლოდ ჩვიდმეტი წლისაა, მაგრამ მან უკვე ბევრი რამ გადაიტანა, იგი ვერ იტანდა სიცოცხლეს და თავის არსებობას. გუკს სიამოვნებდა როცა მას ექცეოდნენ როგორც ნახმარ ბოზს, ის უკვე ვერ არჩევდა თავისი პარტნიორების წლოვანებასა და სქესს, იგი თავის ცხოვრებას ინადგურებდა...