-Comeback🕊-
*Jaemin'in açısı*
Bugün Jeno ile tanıştığımız ilk gündü. Onun o küçük hallerini hatırlıyorum da...gerçekten çok şirindi! Heyecanla servise bindim, ama Jeno'nun bineceği yerde durmak yerine yola devam ettik. 'Belkide okula babası ile gidecektir.' diye düşündüm ve çok kafama takmadım.
~Öğle arası~
Jeno hala yoktu. Açıkcası bu beni bir miktar üzdü... Acaba hasta mı oldu? Onu çok merak ediyorum! Telofonumu çıkardım ve ona mesaj attım;
Nana13= Jeno iyi misin, Bir şeyin yok değil mi??
Jenolee= İyiyim Nana'm, özür dilerim okula gelemedim. Hastayım ve dinlenmem gerekiyormuş...
Nana13= Geçmiş olsun meleğim~ Gelmemi ister misin?
Jenolee= Hayır birtanem, derslerinden olursun. Sonra kim bana öğretmenlik yapacak, Hm?
Nana13= Ama Jeno...
Jenolee= N'olur bebeğim, kırma beni. Bak şöyle yapalım okul çıkışı benim evime gel birlikte bir şeyler yaparız.
Nana13= Ah olurr~!
Zil sesi ile irkildim. Teneffüs bitmişti koşarak sınıfa çıktım. Bir an önce Jenom'a kavuşmak istiyordum...
~Okul Çıkışı~
Servise bindim ve Jeno'nun evinin önünde indim. Elimde en sevdiği en sevdiği çikolata ve en sevdiği çiçekten vardı. Zili çaldım, çok geçmeden Jeno kapıyı açtı.
"Merhaba Jeno~ah^^"
"Merhaba miniğim~"
İçeriye geçtik, salonun her yerinde güller vardı. Etraf mum ışıklarıyla aydınlatılmıştı. Tavanda ise balonlar vardı, balonların iplerinde birlikte çekildiğimiz fotoğraflar asılıydı.
" A-ama bu çok güzel!! Bir saniye sen hastaydın bunları nasıl yaptın?" Jeno kafasını öne eğdi;
"Şey, Sana çok azcık yalan söylemiş olabilirim... Özür dilerim~"
"Özür dilemene gerek yok"
Birden Jeno masada duran telefonundan romantik bir müzik açtı ve elini bana uzattı.
" Bu dansı bana lütfeder misin?"
Güldüm ve elini tuttum. Jeno bir elini belime doladı ve beni kendine yaklaştırdı, diğer eli ise benim elimle kenetlenmişti. Kafamı onun omzuna koydum ve gözlerimi kapattım.
"Seni çok seviyorum♡"
"Bende seni çok seviyorum meleğim~"
Çok duygulanmıştım o yüzden kendimi tutamadım ve göz yaşlarımı serbest bıraktım. Göz yaşım Jeno'nun omzuna düştü ve tişörtü ıslandı. Jeno bir adım geri çekildi ve gözlerimin içine baktı;
"Ah, miniğim ağlama lütfen~!" Bana sıkıca sarıldı. Sarılmasına karşılık verdim.
"Beni hiç bırakma olur mu?"
Baş parmağı ile göz yaşlarımı sildi.
"Sence sana bu kadar aşıkken seni bırakır mıyım?"
Tam bir şey söyleyecektim ki birden dudağıma yöneldi.
"Bu anı uzun zamandır bekliyordum Nana'm" dedi ve dudağımdan öptü.
Bu benim ilk öpücüğüm olmuştu...
Geri çekildiğimizde yemek yemek için mutfağa gittik. Yemek yedikten sonra birlikte korku filmi izledik. Tabii ben çok korktuğum için film boyu Jeno'ya sarıldım. Jeno ise saçımı okşayarak beni sakinleştirmeye çalıştı~
____________________________
Sanırım bu yazdığım en uzun bölüm oldu, tam olarak 400 kelime!
[Yazım hatalarım varsa söyleyin 💞]
~Öpüldünüz ✨~
