1.0

122 6 9
                                    

Özür dilerim sınavlardan dolayı yb atamadım :"(
___________________________

*Jeno'nun açısı*
Yanımda uyuyan meleğe baktım. Ne kadar kıyamasamda onu uyandırdım. Gözünü açtığında dudağına derin bir öpücük kondurdum.

"Bu ne, sabah öpücüğü mü?" Kıkırdadı.
Ah, onu mutlu görmek çok güzeldi. Birden dudağımı büzdüm ve suratımı astım. Jaemin elimi tuttu;

"Jeno, bir şey mi oldu?"

"Birde soruyor musun??"
Elini ensesine götürdü;

"Doğru ya bugün Japonya'ya gidiyorum" suratını astı ve geri yatıp yorganı üstüne çekti. Bende yanına uzandıp sarıldım ve burnumu ensesine sürttüm.

"Nana, Japonya'dan ne zaman dönersin?"

"Sa-sanırım 2 yıl sonra..."

"n-Ne?!?!!?"
Jaemin bana doğru döndü ve sıkıca sarıldı.

"Bebeğim, istersen hazırlan. Geç kalmak istemezsin öyle değil mi?"
Kafasını 'evet' anlamında salladı ve yattığı yerden kalktı. Üstümüzü değiştirip kahvaltı yaptık ve hava alanına gittik.

"Meleğim bu bavullarda ne var bu kadar?? Tamı tamına 5 bavul götürüyorsun, bunları nasıl taşıyacaksın?"

"Benim için endişelenme, orada bir arkadaşım var onda kalacağım. Japonya'ya gidince bavulları taşımama da o yardım eder artık..."

"Kimmiş bu arkadaşın?"

"Aslında sende tanıyorsun, küçükken 3'ümüz çok yakın arkadaştık. Sonra o Japonya'ya gitti, işte bizim babalarımız da iyi anlaşıyordu onun babası benim babama iş teklif etti diye birlikte gitmiştik."

"Sanırım hatırladım... Renjun mi?"

"Evet, o"

"Meleğim kendine çok dikkat et lütfen, en ufak sorunda beni ara ya da mesaj at tamam mı?"

"Tamam sevgilim^^"
Aniden üstüme atlayıp sarıldı. Gözümden bir damla yaş düştüğünü fark ettim. Ona sarılırken ağladığımı görmemesi için elimle gözümü silmeye çalışıyordum ama beceremedim; ağladığımı fark etti.

"Jeno~ah ağlama lütfen *burnunu çeker* sen ağlarsan bende ağlarım!"
Geri çekildim ve hızla göz yaşlarımı iyice silip yalandan gülümsedim.

"B-ben ağlamıyorum bir kere!!"
Elini yanağıma götürüp okşadı;

"Lütfen üzülme, orada da iyi olacağım sadece yanımda sen olmayacaksın... Hem şöyle yaparız ben seni her gün görüntülü ararım ve böylece beni daha az özlersin. Olur mu? >~<"

"Olur bebeğim..."
Son bir kere sarıldık, o kadar sıkı sarılmıştık ki sanki bu ayrılığın bir geri dönüşü yoktu; sanki onu bir daha göremeyecektim. Aklımdaki bu kötü düşüncelerden kurtuldum ve onu uğurladım. Eve döndüğümde ise birlikte çekildiğimiz fotoğraflara bakıp bütün gün ağladım... Umarım kötü bir şey olmaz, umarım gittiği gibi mutlu bir şekilde geri gelir... Seni çok seviyorum Nana, hemde çok ama çok fazla!
___________________________
381 kelime👌🏻 tekrardan yb geç geldiği için özür dilerim🤧💖
Bu arada ben 'Renjun' ismini 'loncin' diye okuyorum yani haberiniz olsun dşakğwkeğwld

[Yazım hatalarım varsa söyleyin 💞]

~Öpüldünüz ~

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 03, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Childhood Friend//NominHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin