Ağlıyordum gözyaşlarım bana meydan okuyordu neden ben allahım . bahçeye çıktım ağlamaktan gözlerim mosmordu. Artık ne annem ne de babam vardı ölmüşlerdi.annem ölmeden önce bana istanbula git ne yaşarsan yaşa git orda akraban var kızım.demişti bana bavulumla beraber gidiyordum. Ama beş param olmadığı için yüriycektim izmirden istanbula ha hemde yüriyerek.ben daha 15 yaşında küçücük bir çocuktum. Ve yanımda yalnızca 5tl vardı ağlayamıyordum artık
Not:burdaki herşey hayal ürünüdür.gerçekle alakası yoktur
