Nihayet alışverişten gelmiştik. Elimde sadece siyah ve biçimsiz bir elbise vardı zaten ne beklerdimki babam para bile vermezken sırf evleneceğim kişinin beni fakir görmemesi için aldırmıştı bu elbisemi aldırmıştı hayır anlamıyorum elbiseyi bile ben seçmedim bile evlenecek olan ben ama maşallah sanki onlar evlenecek mübarek neyse içimdeki seslerini susturacak elimdeki alışveriş poşetlerini koydum ve koyduğum anda aglama duygusuna kapıldım ama işte içimden halla
İSTEMİYORUM! İSTEMİYORUM EVLENMEK! diyerek içimi susturamadım ne yapsam yapım durmıcaktı zaten hep konuşaçaktı yukarı odama doğru Tekerek yol aldım ve merdivenlerden çıkarken bile ağlamak vardı içimde evet odanın kapısına geldim şuan elimle açtım kapıyı ve içeri girdim ve direk ağlamaya başladım durduramazsın daha fazla birden bildirim sesi geldi telefonumdan açıp baktım wahatsaap tan gelen bir meşajdı bu cuma mesajı evet canım arkadaşım ikraydı bu açtım hızlıca mesajı açarken bile gözyaşlarım akıyordu telefonuma sonra sildim ve baktım mesaja evet cuma mesajlarını çok seviyordum ve şöyle yazıyordu:Çok ama çok hoşuma gitmişti bu söz hemen elime defterimi aldım ve yazdım bunu yazdıktan sonra hem baktım hemde hayatımı düşündüm telefonumu kapattım. Yatağıma fırlattım sonra annemde aşagıdan bana seslendi birden:
-Meryem babanın gelmesine 17 dakika kaldı gel artık hemen elbiseleri giyip aşagı gel birazda mutlu ol diye bagırıyordu. Birden arkamı dönüp aynaya bakarak konuştum kendimle "mutlu olmak hee" ya insan maske takarlar mutluyum diye ama içinde neler kopar kıyametler, ölümler, daha neler neler derken aşagı indim annemin elinde duruyordu uzun kolu yeşil elbise ve pembe renkteki şal "al" diye uzattı bende aldım istemsizce elindekileri ve odama dogru ilerledim yatağımın üzerine attım elbiseyi ve şalı istemiyordum ama tekrar elbiseye baktım ve aldım giydim arka fermaru kapatmak için çabalıyorsun karşımdaki aynaya bakarak olmuyor işte olmuyor elbiseler bile istemiyorlar diyer döktüm içimi evet insanlar bazen başka bir insana anlatmak yerine cansız varlıklara anlatırlar dertlerini ve bende öyleyim artık güvenecek insan yoktuk etrafımızda derken aşagı dan tekrar ses geldi ve yine oydu annem hemen aşagı indim üzerimdeki yeni isteme kırmızı kıyafetle şalımı daha yapmamıştım annem bana
-fermuarı kapatmayıdamı beceremiyorsun? Dedi ve merdivenden 2 kat çıktı arkamı fermuarını çekti sonra
-git şalını da yap güzel görün hmm bu arada önceden dediğim gibi birazda gül hadi acele et baban gülün gelmesine 1 saat bile kalmadı dedi ve bende hemen odama çıktım ve şaçlarımı topladım bonemi taktım ve ardından pudra rengi olan şalımı koyup madel yapmadan direk arkama attım. Ve o anda zil çaldı annem kapıyı açma sesi geliyordu açtıktan sonra anladım gelen abim olacak şahıs ve baba olacak adam içeri girer girmez bana seslendiklerini işitiyordum:
-nerde Meryem şöyle şuna geliyorlar dünürler .dedi bende duymamış gibi telefonla oyalandım. O sırada annem çağırdı:
-meryem hadi gel kız kahveleri yapmaya başla nerdeyse geliyorlar dedi bende içimden "o kahve benim ölüm kahvemi diyerek" arkadaşım olan İlknur aradım onun hiçbir şeyden haberi yoktu bile onsuz evlenmek diyerek halla telefondaki ses bağlanıyor sesi çınlıyordu hadi aç İlknur lütfen diyerek karşıdan ses geldi :
-alo efendim cırcır bôcegim dedi .ahh o olmazsa ben çoktan gitmiştim bu şehirden daha fazla dayanamadan:
-ne yapıyorsun ya kısa kesmek lazım hemen söze gelelim dedim ve hemen sözümü kesti:
-meryem sakin ol ve ne oldu bu anlat dedi ve bana bıraktı sessizliği sonra gözlerime hakim olamadan aktı gözyaşlarım onlar yüzünden almadan kalbimden acı acı akıyordu zaten bende sesimi toparlamaya çalışarak:
-evleniyorum ben hemde zorla istemediğim görmediğim biriyle buraya gelebilirsen çok sevinirim sana çok ihtiyacım var lütfen gel dedim ve hıçkırık sesi ağlama ilk defa bu kadar aglamıştım birden:
-inanmıyorum ya ciddi misin yok ya sen ciddi ciddi ağlıyorsun tamam kuzum bak marketteyim ben şimdi eşyalarını eve bırakıp geliyorum ağlama sen kendini motive et rabbim de dua et hadi şimdi geliyorum ben bay selamün aleyküm dedi ve kapattı bende telefonu elimden bırakıp aglamama devam ettim ve o anda kapım açıldı içeri Dalan annem di birden bana dönerek baktı ve:
-yeter be hadi ağlama kalk gel aşağı diyip kapıyı çarpıp gitti bende elimdeki son peçetemi burnuma doğru götürüp peçeteyi çöpe atıp aşağı inmek için kapıyı açtım ve merdivenlerden ölümüme bir basamak bir basamak daha bir basamak daha... Diyerek vardım ve babamın abimin annemin oturduğu masaya doğru ilerledim ve masaya oturmak için abimle babamla gözgöze gelerek sandalyeyi yavaşça çektim ve oturdum derken babam abim ve annem masadan kalkıp içeri doğru gittiler oturma koltuklarına oturdular ve bende masadan kalkmamla saate baktım saat 19:33 ben adımlarımi mutfağa doğru atarken zil çaldı ve babamda:
-heh geldiler kapıya bakın dedi ve bende kapıyı açtım açmakla beraber gelen arkadaşım ilknura sarılıyorum babamda:
-evet ilknurda geldiğine göre hazirlan dedi İlknur bana bakarak:
-kuzum nasılsın yukarı çıkalım mı biraz konuşsak tam o anda ilknurun cevabını ben değil annem cevapladı:
-hemen 5dk çıkın gelin yoksa gelecekler bizde hemen yıktı odama doğru ilerlerken kapının kolunu açıp içeri girdim ardından İlknur girdi ve kapıyı kapatıp İlknur bana dönerek:
-ee ölü ne razı olmadığını söyledim telefonda kuzum anlat bu olayı çocuk seni nasıl görmüş
Meryem:
-ya işte karşıdaki dedikoducu Zehra Sabah bizim eve gelip kızına talip çıktı diye söyledi yani olaylar böyle gelişti
-hmm boşver ve kızım bunun için üzülmeye değerini Allah yazmış bir kere bu eline diyip elimi alıp elimdeki damarlara dokunarak bak Meryem elbet nasibin gelecek ama ne şekilde biz bilemeyiz dedi ve o anda zil çaldı ve beni teselli eden arkadaşım İlknur omzunu sıvaLayarak "hadi Meryem inelim geldiler hedi nasibine gidelim" dedi ve küçük bir gülüş atıp aşağı indik
Evet arkadaşlar diğer bölümde görüşmek üzere bazı yazım yanlışı olmuşsa oda klavyeden dolayıdır tekrardan özür dilerim birde bana işim önerirsiniz..demii💓❤️❤️😃👋😊👋👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALLAH SEVSİN YETER
Mystery / ThrillerKimsenin beni sevmesi gerekmiyor beni Allah ve eşim sevsin yeterr