O ellerin sahibi kesinlikle Dylan'dı.
''Beni nasıl buldun'' Sesim titriyordu
''Çok zor olmadı''
''Burdan gidelim lütfen''
''Tamam hadi gel''
Beni evine götürmüştü çok şık bir evdi beyaz hakimdi.Çok ilginç tablolar vardı.
''Sana bi kahve yapıyım konusmaya ihtiyacın var gibi gözüküyor.''
''Evet iyi olur sağol''
'' ? ''
Gülümseyip ''Yanımda olduğun için ''
''önemli değil''
dedi ve mutfağa gitti o sırada arkadaşlarıma ne açıklama yapacaktım ben gerçekten ne yapabilirdim.Tamam bir bahane bulurum artık yalan söyleme konusunda usta olmuştum zaten.Dylan elindekiyi bana verdi ve karşıdaki koltuğa oturdu.
Daisy:''Gerçekten kendimi kontrol edemiyorum bunun nedeni ne''
D:''Dolunay yaklaşıyor cunku ama birazdan sende kaynaklanıyor kendin için endişelenmeyi bırak bu güç senin için hediye kontrol etmeyi öğrendiğinde insanları kurtarabilirsin her ne istersen.''
''Ba-ana öğreticeksin dimi''
''Evet.Çalışmalara yarın başlıyoruz arkadaşlarını aramak ister misin bugün bende kal''
''Tabi ama telefonum nerde bilmiyorum düşürdüm galiba''
''Önemli değil'' deyip telefonunu bana verdi.İlk önce annemi arayıp okuldan bi kızla olduğumu söyledim.Sonra ise Robby'i aradım.Sesindeki endişe ,korku bana ihtiyacı vardı.
''Robby ben bu akşam bir arkadaşım da kalıcam çok iyiyim ve beni merak etmeyin lütfen''
''Hangi arkadaşında''
''Seni ilgilendirmez.'' deyip telefonu kapattım.Çok kötü hissediyorum daha önce ona böyle ters cevaplar verdiğimi hatırlamıyorum.Üzgünüm Robby.
Dylan beni bodrum katına çağırdı.Elindeki zincirleri gösterip.''Dolunay akşamı seni bunlarla buraya bağlamak zorundayım''.''Ciddi misin yani bu gerçekten zorunlu mu ?''
''Malesef '' dedi.Sonra yukarı cıktık.Ve bana kalacağım odayı gösterdi.Sade bi yatağı ve dolap vardı evin her köşesi lükstü zaten.Çok yorgun olduğum için hemen yatağa yattım.
Robby'nin gözünden:
Daisy neden böyle tuhaf davranıyordu.Acaba yanlış bi şey mi yaptım.Okullar tatile girmişti ama biz son 2 gün okula gitmemiştik zaten.Lilly'e ve Tyler'a beni arayıp arkadaşında kalacağını söylediğini anlattım.Onlarda Daisy'nin bu kadar soğuk davranmayacağını biliyorlardı.Neyse daha fazla Daisy'nin üstüne gitmeyeceğim belki de bu yüzden tuhaf davranıyordur.Lilly ve Tyler aileleriyle tatile cıkmışlardı bile.Benim bir planım yoktu Daisy ile geçiririm diye umuyordum ama olmadı işte.
--------------------------------------
*sabah*
Daisy'in gözünden:
Sabah kalktım ve burnuma nefis kokular geldi.Dylan kahvaltı mı hazırlamıştı.Evet galiba.Aşağıya inmeden önce banyoya girdim saçımı düzelttim.Mafolmuştu.Yüzümü yıkadım kıyafetlerimi düzelttim.Aaşğoya indim ama kimse yoktu.Dylan diye bağırdım.Yukardan uykulu bir şekilde geldi.
''Ne oldu iyi misin''
''iyiyim de benim burnuma enfes kokular gelmişti bende yani şey kahvaltı hazırladın sandım''
'Kesinlikle karşıdaki fırından geliyor kokuyu bende aldım''
Şaşkın bir biçimde ''Karşıdaki fırın nası yani b-en karşıda nasıl duydum bunu ben ''
''Bu da yeteneklerinden biri''
''Güzel ama beni kandırdı''
Dylan güldü.Sonra masaya birşeyler koydum.O da fırına gidip simit ve poğaça aldı beraber kahvaltı ettikten sonra ormana gittik.
''İlk dersimiz ne''
Beni durdurdu ve burası yeterince uzak dedi kimsenin bizi görmemesi gerekiyordu.Birden gözlerini rengi değişti ve benimki gibi sarı oldu.
''Bu arada sen bir betasın '' dedi
''Neyim ne kurtkız olduğumu sanıyordum''
''Evet öylesin bak alfa ,beta,omega var biz ikimiz betayız en güçlümüz alfa dır sürü lideri olur''
''Sen bir sürüde misin''
''Şimdilik hayır''
''Olucak mıyız''
''Evet.''
Tamam deyip başımı salladım bende gözlerimi rengini değiştirmek için konsantre oldum ve başardım.Dolunayda kontrol etmek için kendime dayanak noktası bulmam gerek sevdiğim birii Robby? evet onu düşünerek sakin kalmam gerke evet evet.Sevgilim bana haberi olmadan yardım ediyor acayip.Bu akşam dolunay vardı geç olmadan eve gittik hala garip hissediyorum.Beni zincerlerle bağladı.
Dylan'ın gözünden
Daisy'i bağladım şimdiden gözünün rengi değişmişti ve birden kükremeye cırpınmaya başladı.Zincirleri koparmaya çalısıyordu.
''Sakin ol ve Sevdiğin birini düşün''
Soluyordu ama işe yaramıştı bir süre sonra kendine geldi.
Daisy'nin gözünden:
''Sence bitti mi ''
''Evet''
''Evime gidebilir miyim anneme bir gün kalacağımı söylemiltim''
''Tamam dedi.Ona çok teşekkür edip eve gitmek için yola koyuldu yolda kimse yoktu ve karşımda birden Robyy belirdi bana sarıldı.Beni özlediğini ve beni sevdiğini söyledi.Gözümden bir damla yaş aktı.Hiçbirşey söyleyemedim ve kekeleyerek ''Senden ayrılmak istiyorum b-ben yapamam yapamam'' dedim ve ağlamaya başladı o durumda bile beni saçımı okşadı.Ne olduğunu sordu ve ben sadece kendimi iyi hissetmediğimi bir süre ara vermemiz gerektiğini söyledim.Sadece bunu .Sonra evine gitti ağlayarak eve gittim kapıyı çalacakken kendimim toparladım.Ve gülümsedim ve sessizce ''Ben iyiyim iyiyim'' dedim yukarı cıktım.Pencereden bakınıyordum.Ve bir kadın yardım edin diye bağırıyordu...
-yazar notu-
Lüyfen okuduktan sonra oy verin ve de yorum yapın :D .Multimedyadaki Daisy bi dahaki bölüme Robby'i koyucam.Karakterler değişti daisy dışıında bu arada okuduğunuz için teşekürleer <33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Sır
HorrorHepimizin sırrı olabilir ama onun ki çok farklı hem arkadaşlıklarını hemde aşkını kurtarıp sırrını açığa vurmaması gerekiyor. En iyi arkadaşlarından saklaması gereken bir sır ya onu kabul etmezlerse ? Ya ondan korkup kaçarlarsa ? Ya en ufak bi hatas...