Infatuated Assassin | Larry

♤Prologue♤

"Davamızın önemini biliyorsun değil mi Edward?" Kıvırcık saçlı genç adam kararlı bir şekilde kafasını salladı.

Bugün o gündü. Kendini bildi bileli kılıç kullanıyordu. Gün kraliyetteki herkese, özellikle de kral ve oğullarına, bu ülke topraklarındaki en iyi şövalyeyi gösterme günüydü.

"Louis William önceliğin olacak, kralın onu ikinci eşinden olan oğlu Javadd'dan daha çok sevdiği aşikâr. En büyük erkek çocuk olarak taht da onun hakkı." Zırhının ince zincirleriyle oynamakta olan şövalye, kaşları çatık bir biçimde efendisini dinliyordu.

Sir Magnar onu henüz 6 yaşındayken yanına almıştı, zalim kral tüm ailesini katlettiğinde. O zamandan beri de Harry'e bakar ve eğitimiyle ilgilenirdi.

"Anlatılanlara göre prens oldukça kıvrak zekâlıymış, bileği de kuvvetliymiş, öyle ki on sekizinden beri kılıç hocalarını devirdiği söyleniyor." Şövalye sayamadığıncı kez dinlediği şeylere gülüp gözlerini devirdi.

"Halkın şu soyluları hayallerinde yüceltmesi yok mu! Er meydanında karşıma çıksa kediye döneceğine eminim." Sir Magnar Harry'nin bu lafıyla zevkle gülümsemişti. Harry ergenliğine gelene kadar fazla saf bir çocuk olmuştu; kalbine kini, nefreti ve intikam isteğini yerleştirmek çok zor olmuştu.

"En önemli karşılaşmalarını gerçekleştireceksin önümüzdeki ay boyunca." Harry zaten bunun bilincindeydi, kafasını salladı. Ülke çapında bir turnuva düzenleme kararı almıştı Kral. Saray ordusuna güç katmak istiyordu, halktan çok bir soy taşıyan bileği güçlü erkekler alınırdı orduya normal şartlarda. Kralın amacı halkı biraz daha kendine bağlamaktı. Harry işin altındaki bu kurnaz sebebi görebiliyordu.

Her nasılsa kralın kurnaz olduğunu düşündüğü bu sebep Harry ve içerisinde olduğu topluluk için bir fırsattı. Kral kendi kazdığı kuyuya düşecekti. Biricik oğlunu ve kurduğu monarşik düzeni yakında kaybedecekti. Harry'nin ihtiyacı olan sadece bu gereksiz turnuvadan birinci çıkmaktı.

Kraliyetteki en iyi silahşör olduğundan beri, bu onun takıldığı bir şey bile değildi.

Kral ondan ve nicelerinden ailesini almıştı. Oğlunu kaybetmek ona verilebilecek en güzel ceza ve diktatör düzenin çökmesi halka verilebilecek en güzel armağandı.

Kralın saraydan çıkmamış, çelimsiz oğlunu öldürmek ise onun için bir çocuk oyuncağından farksızdı.