Yıldızlı Sabah

2

Dersin boş olmasını fırsat bilerek hemen oxford üniversitesi profösörünün fizik öğrencilerine sorduğu ama hiç bir öğrencinin çözemediği problem üzerine çalıştım ama sonuç yine aynı, bir şeyi kaçırıyorum ama ne bilmiyorum herkesden önce çözmeliyim bu problemi
Ve zil çaldı kantine inip dilimlenmiş elma aldım ve en köşedeki masaya oturdum sakin bir köşeydi kantindeki insanları izledim herkesin arkadaşı var herkes gülüyor konuşuyor sanki yazılı olmayan toplumsal bir kural gibi ve ben bu kuralı çiğniyorum bu yasal mı acaba
İnsanlarla konuşmak benim için tam anlamıyla korkunç
Ya yanlış bir şey söylersem ve dalga konusu olursam ya beni çok sıkıcı bulursa, ve bunlar birisi bana bir şey söylediğinde olan endişelerim, benim birisine konuşma açma olasılığım %0,00000000000000000000000000000000000000000000000000000001
Geçen sene bu yüzden psikoloğa gitmiştim ama bir işe yaramayınca bıraktım

O sırada birisi dikkatimi çekti
Lisenin başından beri izlediğim çocuk (11.sınıfın 2.döneminde geçmektedir hikaye) kantinde benim gibi dilinlenmiş elma alıp cam kenarındaki masaya oturdu ama tek bir farkla yanında yaklaşık 3 kişi vardı ve konuşuyorlardı
Bana dönük bir şekilde oturdu, bunun farkında bile olmadığına eminim okulun büyük çoğunluğu yani benim sınıfım dışındakiler beni tanımaz ve varlığımdan bile haberleri yoktur büyük ihtimalle
Onu izlemeye başladım mutlu gözüküyordu ve sürekli konuşuyordu
Özgüvenine hayran kaldım
Eğer özgüvenli ve yakışıklı olduğu kadar zeki ise ona aşık olmamak için hiçbir sebep kalmayacak gibi görünüyor
Zil çaldı ve ders sanat tarihi olduğu için geç kalmak istemedim hızlı bir şekilde kantinden çıkmak istiyordum insanlar kalabalıklaşmadan çıkmak en iyisi
Hızlıca yürürken yerdeki bir kabloya ayağım takıldı ve yüz üstü yere düştüm
Lanet olsun kablonun koridorun ortasında ne işi vardı gerçekten
Neyseki etrafta çok fazla insan yoktu
Tam kalkmak için doğrulmuştum ki arkadan bir ses " Toprak iyi misin ? " dedi ve bu ses Erenin sesiydi
O an ki yaşadığım şokla yerden kalkmam biraz uzun sürdü ve arkamı dönüp biraz kekeleyerek "evet iyiyim" dedim
İlk defa onunla konuşuyordum ve bana adımla seslenmişti
Beni tanıyor mu bu nasıl mümkün olabilir adımı bilmesi için hiç bir sebep yoktu
Cevap verirse diye hızlı bir şekilde sınıfıma doğru gittim ve merakımdan koridoru dönerken arkama baktım ve hala bana baktığını gördüm

□|