အခ်ိန္ အားျဖင့္ ည ၁နာရီ
လူတိုင္း အိပ္ေမာ္က်ေနခ်ိန္၊ လမ္းမ်ားတြင္လည္း လူသူကင္း မဲ့စြာ ေျခာက္ျခားလ်က္။
သို႔ေသာ္ မိန္းခေလးတေယာက္ ရြာအဝင္တံခါး နားကေန ေပၚလာေလရဲ႕။ ထို မိန္းခေလး ကို မည္သူမၽွမျမင္ရေပ။ သို႔ေသာ္ သရဲ မဟုတ္ သူမ၏ စြမ္းအားျဖင့္ သာ မျမင္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ထားျခင္း ပင္။သူမ ရဲ႕နာမည္မွာ စူး။
ရြာတေလၽွာက္ ျဖတ္သြားရင္း သူမ ခ်စ္ရသူအိမ္ေလး၏ ျခံေလးထဲ သို႔ ဝင္သြားေလ၏။
ေျခဖြကာ ဝင္သြားပီး
ကေလး ကိုယ္ေရာက္ပီ ဆိုပီး ဖြဖြေလး နမ္းေလရဲ႕..
ိအနမ္းခံရတဲ့သူကလည္း မိန္းခေလးပင္😶
ပက္လက္ေလး ရွိေနေသာ မိန္းခေလး ရဲ႕ မ်က္ခြံေလးမ်ားက ပိတ္ေနပီး မ်က္ေတာင္မ်ားက ေကာ့ကာ ႏွာတံေလးမ်ား ေျဖာင့္ဆင္းေနပီး ဆံပင္မ်ားလည္း မဲနက္ေနသည္။
စူးရဲ႕ လက္ေလးမ်ားက ထိုမိန္းခေလး၏ ပါးႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔
"ကေလး...ကိုယ္ေရာက္ပီ ထၾကည့္ဦးေလ"
ေအာက္က မိန္းခေလး ၏ ခႏၱာကိုယ္မွာ လႈပ္ရွားမႈမရွိ😐
"ကေလး..."
လက္မ်ားမွာ ေအာက္သို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းဆင္းလာရာ ဗိုက္နားအေရာက္ စိုေနသည့္ အဝတ္ကို ကိုင္မိတဲ့ အခ်ိန္မွာ စူး ရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔ မီးထြန္းလိုက္ေတာ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားက သူမ၏ ကေလးေပၚတြင္ရွိေနမွန္း သိလိုက္သည့္ အခ်ိန္မွာဘဲ
ကေလးရဲ႕ ေသြးခုန္ေၾကာ ကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ အသက္မရွိေတာ့ေပ။😑😑
ရွပ္..ရွပ္
"ဘယ္သူလဲ ထြက္ခဲ့!"
ထိုအခ်ိန္ အေနာက္မွာ ေပၚလာေသာ ေယာက်ာ္း ႏွစ္ေယာက္
"ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းျပန္လာပီဘဲ မင္းအသက္ေလးက ငါတို႔စားလိုက္ပီ ငါတို႔ရဲ႕လက္ေဆာင္ကိုႀကိဳက္တယ္မလား"😏
ေယာက်ာ္းတေယာက္၏ စကားသံအဆံုး တိုက္ခိုက္မႈမ်ား၏ အသံမွာ ဆူညံစြာေပၚထြက္လာေပသည္။
စူး ႏွင့္ ေယာက်ာ္း တေယာက္သာ က်န္ရွိသည့္အခ်ိန္၌ စူးအင္မတန္အားကုန္ေနေသာ္လည္း အသက္မရွိေတာ့သည့္ ခ်စ္သူ မ်က္ႏွာကိုျမင္ေယာင္၍ ေတာင့္ခံထားဆဲ
ထိုအခ်ိန္တြင္
"စူး မင္းသာ ငါနဲ႔ တူတူေနမယ္ဆို မင္းရဲ႕ အသက္ေလး ကို ငါရွင္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္
ဘယ္လိုလဲ"
"အရူးမို႔လို႔ လား။ ခဗ်ားလို လူနဲ႔ေတာ့ ေသေတာင္မေနဘူး။ ခမ်ား ရွင္ေအာင္မလုပ္ေပးလဲ က်မ လူေတြရွိပီးသားပါ"
"စူး မင္းသာ လိမၼာလိုက္စမ္း ပါ။ မင္း လိမၼာလိုက္တာနဲ႔ အကုန္ျဖစ္ေစရမယ္။"
"ဟက္ က်မလို ဘုရင္မ ကို ရွင္ ရသြားရင္ ရွင္က က်မတိုင္းျပည္ရဲ႕ ဘုရင္ေနရာယူပီး က်မ ရဲ႕ပစၥည္းေတြကို သနားတဲ့အေနနဲ႔ ခံစားေစမယ္ေပါ့
ဒါမယ့္ေလ က်မ ရဲ႕ ကေလးက က်မတိုင္းျပည္မွာ ဘုရင္မ ျဖစ္ပီး က်မ က ဘုရင္ျဖစ္ႏွင့္ေနပီ ရွင္လာမယ္ဆို က်မ ရဲ႕ အေစခံ ဘဲျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ရွင္ ဘုရင္ျဖစ္ခ်င္ရင္ က်မကို ရေအာင္ သတ္လိုက္ပါလား"
"မင္းက အေၾကာရွည္တာ ဘဲ စူး"
တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ စတင္တိုက္ခိုက္ရမွ
အခ်ိန္ၾကာ လာေလ အထိ အခိုက္မ်ားလာေလ
စူူးလည္း ဒဏ္ရာမ်ားေၾကာင့္ အားမ်ားဆုတ္ယုတ္လာသလို ဟိုဘက္ေယာက်ာ္းသည္လည္း အားေလ်ာ့လာေသာ ဟန္ေဆာင္ေနဆဲ
ထိုအခ်ိန္၌ တဖက္လူ၏ ထိုးခ်က္ေၾကာင့္ သူမ ၏ ခ်စ္ရသူအေပၚ ပစ္က်သြားသည္
"အ..ကေလး.."
"ဘယ္လိုလဲ မင္းရွံုးေနပီ ဆက္သြားခ်င္ေသးလား"
"ငါ ဘယ္တုန္းက ရွံုးေသးလို႔လဲ"
စူးရဲ႕ လက္မ်ားသည္ သူမရဲ႕ ဆံထိုးကို ယူ၍ တဖက္လူ ကို ကန္ကာ ႏွလံုးတည့္တည့္ေဖာက္လိုက္ေလသည္
"မင္း..အ."
"ငါ့ကေလးတြက္ လက္စားေခ်တာဘဲ။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ငရဲကို သြားပါ"
စူးလည္း မတ္တပ္ရပ္ရင္း သူမကေလး ခႏၱာကိုယ္ကို မခ်ီရင္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္
....
တဖက္ မွာလည္း ဘုရင္မေလာင္းေလးအား ျပန္ရွင္သန္လာေစရန္ အားထုတ္ေနၾကေသာ္လည္း အရာမထင္ တေယာက္ပီး တေယာက္လက္ေလၽွာ့ေနၾကပီျဖစ္သည္။
"ထားလိုက္ေတာ့ ေမာင္မင္းတို႔သြားလို႔ရပီ"
လူအစံု ထြက္သြားေတာ့မွ
ခ်စ္ရသူ ၏ ႏႈတ္ခမ္း အား နမ္းရင္း..
အေလာင္းအား ပုပ္မသိုးေစရန္ ေဆးေလးကို ထည့္လိုက္ကာ..
"ကေလး ရဲ႕ ခႏၱာကိုယ္ကို ေတာ့ ေပးမသြားႏိုင္ဘူး
ကိုယ္ အတၱႀကီးပါရေစ"
..........
