İzmire gidiyoruz.Artık ne aradaşlarım nede başka bir şey kaldı.Neyse orada iyi ve güzel arkadaşlıklar kurmalıyım ki yanlız kalmayayım.Off.Bu ne ya İstanbul dan ayrılmak istemiyorum.Hiç moralini bozmaya gerek yok Damla şimdi bunları bırak bir kenara.İzmirin tadını(!) çıkarmaya bak...
Abi nezaman gelicez??
-Damla 20 dakikaya iner uçak.
-Peki eşyalarımız?
-Onların bir kısmı getirilecek.Çoğunu burdan yenileyeceğiz.
-Hmm peki abi biliyomusun seni çok seviyorum.Bazen kavga etsekte sana canımı verebilecek kadar çok seviyorum.
-Canım bende seni çok seviyorum tabii ki nerden çıktı bu sevgi cümleleri?
-Olsun.İçimden geldi olamaz mı yani??
-Tamam kız bir şey demedik.Hadi hazırlan inmek üzereyiz.
-Tamam
Allahım lütfen güzel sorunsuz bir yer olsun.Ayy umarım Orçunla karşılaşmayız.Gerçi bu koca şehirde nerede karşılaşacaksak.
-Ne geveliyon ağzında Damla?
-E-e şey yok bişey abicim.
Tamam hadi annemler dedi iniyomuşuz.Kalk bakalım.
Uçakta annem ve babam yanyana abimle ben yanyana oturuyoduk.
Evet Damla bütün olumsuz düşünceleri at kafandan yeni bir hayata yeni arkadaşlara yeni lisene belki de yeni sevgiline merhaba de...
Of olmuyo işte olmuyo bir türlü avutamıyorum kendimi bu kelimelerle sanki kötü bir şey olacakmış gibi bir his var içimde.Allahım yardım et!!!! Umarım kötü bir şey gelmez burada başıma
ben bunları düşünürken evimizin önüne bile gelmiştik.Güzel bir apartmanda oturuyoduk 8 katlı ve biz 6. Katındayız güzele benziyo sanırım.
Ohaa evde süper direk kendi odama geçtim.Ve evvet kendime ait birde banyom var süper ya hu!
Artık çıkmam heralde odamdan.Neyse yeni yatağım çalışma masam dolabım umarım onlarda güzeldir.
-Kızım Damla az gelirmisin konuşma yapmamız gerekiyo.
-Tamam geliyoruum anne.
-Heh gel kızım.Bak Damlacım biliyoruz ki İstanbul da belli bi hayatın vardı.Ayrılmak istemediğini biz de biliyoruz.Ama lütfen anlayışla karşıla olurmu işimiz gereği buraya taşındık.
Kıyamam ya benim ağladığımı görmüşler galiba ayrılacağımız için İstanbuldan.Daha fazla onları üzmenin bir anlamı yok bizim için çırpınıyolar sonuçta.
-Tabii ki babacım biliyorum merak etmeyin daha fazla üzülmeyeceğim. Deyip kocaman bir öpücük kondurdum yanağına.
Sonra hızlıca şimdi bomboş olupta yakında dolacak odama geçtim.
-Damlaaaa
-Yine ne var anne ???
-Hadi kızım sana oda seçmeye gideceğiz.Salon takımı herşeyi biz seçtik kendi odanıda sen seçmek istersin diye düşündük.
-Gerçektenmi tamam hemen hazırlanıp geliyoruum.
Oh sonunda hazırım.15 dk.ye hazırlanıp çıktık ailece.
Ohaa mahallenin erkeklerine bak be ne kadar taşlar huhuhu.Anam bunlar bana iki günde aklımı kaybettirir be!
Neyse bu düşüncelerimden sıyrılıp gerçeğe döndüm onlar bana bakmaz bile! A-ama bisaniye yanlış görmedim değilmi bi tanesi bana gözmü kırptı.Ohaaaaaaa kumral uzun boylu ve çook karizmatik kaslı vay anasını be!! Allahım sana geliyom galiba!