park jimin
bugün, birden bire
yanıma geldi. daha doğrusu,
yanımıza... ben
benim için geldiğini
düşünmüştümpark jimin
bu düşünceyle
yıldızlar gökyüzünde
asılı kalıverdi, bir daha yıldız
kaymadı.
güneş doğmadı, doğamadı bu
düşünce karşısında ve ay
parlaklığını yitirdipark jimin
kalbim
öylesine hızlı hızlı atıyordu ki..
tıpkı ilgi isteyen ufak
bir çocuğun haylazlığını
eline almış gibipark jimin
bir gülüşü bile içimi ısıtırken ben
çoğu zaman onu
kendimden daha üstün görürüm
insan değilmiş gibi..
sadece bir melek..min yoongi
görmemelisin.
hepimiz insanız çünkü,
hepimiz çıplak doğarken,
hepimiz çıplak
ölüyoruz.min yoongi
kimin ne zaman
öleceği belli
değil iken o kişiyi
kendinden üstün görmemin yoongi
hepimiz aynı dünya da yaşıyoruz
ne de olsapark jimin
ama
ama onun bir gülüşünü
dudaklarının kıvrılışını
görsen gerçekten
bana hak verirsinmin yoongi
seni anlıyorum
çünkü bunların hepsini
ben de hissettim ve sen
benim iki yaş küçüklüğüm
gibisinmin yoongi
sev onu, çok sev
ama mantığını da yitirme
lütfen
çünkü ileride onu severken
gerçekten lazım olacakmin yoongi
o da sen gibi,
benim gibi bir insan
herkes gibi bir insan
ama gülüşü kendine
özel, işte sırrı bu!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
denizlerden gelen deniz yıldızı ; yoonmin
Fanfiction" park jimin, kendini min yoongi'nin anlayışlı kalbine terk etti. " --> toplumun algıları adına '2018