Kartımı alıp bankaya gittim ve paramın yarısını çektim.Gidip kendime üst baş aldım.Diş fırçası, macun,havlu,tarak, gibi bakım malzemelerimi de aldım.Otel odam küçük bir eve benziyordu.
Ama sonra birşey farkettim ki, param sonsuz değildi. Bir iş bulmalıydım. Ama beni kim alırdı ki ! Üniversite okumamış, yaş küçük, deneyimsiz.Ama karar vermiştim bulacaktım!Çünkü bu ev benim değildi.Bi otel odasıydı ve otel günlük para alıyordu. Bunları düşünerek dışarı çıktım.Etrafta amaçsızca dolanmaya başladım. Bir dövmeci gördüm.Asla yapamazdım. Bir otel? Hayıır.
Oflaya puflaya şirin bir kafenin bahçesine oturdum. Kendime bi çay ısmarladım ve gelen geçeni izlemeye başladım.
İnsanlaar, insanlar...Herbirinin hayatı o kadar değişik ve gizemli ki..Mesela ben.Dışardan gören normal annesi babası olan bir genç kız sanır.Ama değildim.Mesela şurda oturan çok kilolu adam. İnsanlar ona dışardan "Iyy ayı gibi yemiş şişkoooo" demeyi biliyorlar. Ama adamın bir hastalığı olduğunu bilmiyorlar...İnsanlar çok önyargılı hemde çok.
Ben bunları düşüne durayım, çayım geldi.İçtikten sonra kasaya ödemeye gittim.Ve gözüme birşey takıldı.
Evet evet ! bulmuştum sonunda!
"Bizimle çalışmak istermisiniz?" tabelasını gösterip, "Nereye başvuruyorduk?" dedim..
Genç garson güler yüzle beni arkada ki mutfağa götürdü.Mavi gömlekli siyah kumaş pantolonlu bir adam sanırım benim yaşlarımda olan bir erkeğe kızıp bağırıyordu.
"Oğlum sen gerizekalımısın ? Geleli 1 hafta oldu, daha öğrenemedinmi ? Hey Allahım yaaa!!!"
Genç garson yavaşça "Alp Bey, sizinle görüşmek isteyen birisi var" dedi.
Alp arkasını döndü ve,
"Buyrun" dedi.
"İş için gelmiştim de" dedim.
Bu arada Alpin kızdığı çocuk kızarıp bozarmış, başını eğmiş yere bakıyordu.O an Alp e tekme tkat daldığımı hayal ettim.
"Tabii tabi, buyrun odama geçelim" dedi ve yürümeye başladı.Peşimden gittim. Bu arada genç garson ve çocuk konuşmaya başlamışlardı;
"Bu adamı iyi bi dövmek gerek..." Sanırım bu ikisiyle iyi anlaşacağım...
Neyse, Alpin odasına gittik.Uzuuuuun bir sohbetten sonra
"Yarın 8:30 da burada ol"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Benim Hayatım
JugendliteraturEvet,kaçtım.Sokaklar tehlikelerle doluydu ama hiç birisi ben yıldıramadı.Çünkü ben annemim kızıydım.
