İYİ OKUMALAR!
»
''Merhaba hyung! bu gün hava oldukça güzel, Güneş bütün parlaklığını yansıtıyor!'' Başını sağa doğru döndürüp yüzüne vuran güneş ışığına karşı gözlerin kıstı.
''Bu güzel havada dışarı çıkıp dolaşmak isterdim. Aslında anılarımızı oluşturduğumuz her yere 2. kez gitmek isterdim.
Çünkü, olanları hatırlayınca mutlu hissediyorum. O zaman hiç olmadığım kadar mutluydum hyung. Teşekkür ederim, Tıkılıp kaldığım siyah boşluktan kurtardığın için teşekkür ederim.
Bunları düşünmek yerine sana kaldığım yeri göstereceğim. Biraz gezintiye çıkmak güzel olur!'' Serumun asılı durduğu yerden destek alarak ayağa kalktı. Kamerayı eline alıp karşısına doğru çevirdi.
''Aslında serumu çıkartıp gezmek istiyordum, fakat seokjin hyung çıkarmamam gerektiğini söyledi. Seokjin hyung doktorum hyung, senden sonra her şeyimi paylaştığım nadir insanlardan. Ona güvenebilirsin hyung, çok iyi bir insan!''
Koridordan gezen insanları çekiyordu Jungkook. bir yandan da konuşmayı ihmal etmiyordu.
''Hyung, biliyor musun artık belki iyileşebileceğimi söylediler. Ama inanmıyorum. Çünkü bir ihtimal seokjin hyung yalan söylemiş olabilir, ama belki.. bir umut doğru olabilir, değil mi?''
Derin bir nefes alma sesi duyuldu.
''jungkook!'' Kamera direkt olarak hareket edip karşıda nefes nefese kalan genci gösterdi.
''Bu maraton koşusundaymış gibi koşan, az önce bahsettiğim doktor seokjin hyung.''
''Bana neden haber vermeden çıkıyorsun!'' bir yandan kısık, korku dolu sesiyle.
''Hyung bak iyiyim işte!'' Ardından yüzüne çevirdi kamerayı ve solgun yüzüne rağmen sıcak bir gülümseme sundu.
''Görüşürüz hyung, seni seviyorum!''
»
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Camera | ʸᵒᵒᶰᵏᵒᵒᵏ ✓
Fanfiction❝Eğer çok uzun bir süre birbirimizden ayrılacak olursak, üzüldüğünde veya mutlu olduğunda beni yanında hisset, çünkü yanında olup duygularına ve sana eşlik edeceğim.❞
