BÖLÜM 14

164 8 0
                                    

Lee Jun Suk hemen yanıma geldi ve

"Nerdesin sen saatlerdir arıyorum açmıyorsun.

Dedi.

"Şu anda seninle konuşmak istemiyorum bir kaç gün okul harici konuşup görüşmeyelim.

"Deniz ne diyorsun sen?

"Doğru duydun biraz beni arama düşünmem lazım.

"Bir anda ne oldu sana?

"Bana değil olan sana olmuş

"Düzgünce oturup konuşsak

"O zaman kalplerimiz daha çok kırılacak lütfen soru sormayı bırak ve git.Konuşmak istemiyorum.

Diyerek onu dinlemeden odama çıktım.Telefonu açıp sessize aldım.Ama ne kadar çok arayıp mesaj attıysa telefon donmaya başladı.Sabaha kadar gözüme bir gram uyku girmedi.Sürekli ağlayıp durdum.İşte aklıma takdığım bir şey.Sabah kahvaltı bile yapmadan çıktım.Kapının önünde beni bekliyordu.Ama ben hiç bakmadan yürümeye devam ettim.Okula kadar peşimden geldi.Ne kadar konuşmaya çalışırsa bende o kadar hızlı gidiyor yada kendi kendime şarkı söylüyordum.
Sınıfa girince onunla oturduğumu hatırladım.Yerimi değiştirmeyi düşündüm ama yer yoktu.Kenara geçerek ona sırtımı döndüm.Bir ara kahve almaya gittim.Arkamdan Gizem geldi.

"Deniz ne oldu sana? Ölü gibisin

"Gizem hiç seni çekecek havada değilim git işine.

"Dur bakalım

"Ne istiyorsun ya?

"Ayrıldınız mı?

"Sanane bundan

"Beni ilgilendiriyor sonuçta sen acı çekeceksin.

"O zaman çekiyorum hemde sizin yüzünüzden

"Demek ayrıldınız o zaman artık ona yaklaşma

"Nasıl anlamak istersen öyle anla sana hesap vermicem

"Bu kahvede senin galiba

Diyerek elimden aldı ve yüzüme vurdu.Yüzüm yanmasıyla bağırmaya başladım.

"Artık bunun gibi daha çok kötü şeyler yaşayacaksın ve seni kurtaracak kimse olmayacak.

Diye konuşmaya başladı.Gidip hemen soğuk su ile yüzümü yıkadım.Şükür ki çok yanmamıştı.Kızarıklıklarla sınıfa giderek sırama geçtim.

"Deniz ne oldu yüzüne?

"Yok bir şey

"Ne demek yok bir şey kim yaptı?

"Boşver önemsiz bir şey bunun yüzündende kavga etmeyelim.

"Neden bu kadar büyütüyorsun ki bir anlık öfkeydi o

"Senin için öyle ama benim kalbim çok kırıldı.

"Neyse onu boş ver yüzün çok mu yanıyor.

"Hiç yanmıyor

"Neden böylesin ya gerçekten gücüm tükeniyor.

"Benim gücüm çoktan tükendi ve artık ne olursa olsun umrumda değil her geçen gün canım yanıyor.

Dedim.O anda Gizem geldi.

"Kızlar bakın deniz aynı domates gibi olmuş.Yarında patlıcan olur artık.

İşte bu laflardan bıkmış bir şekilde onlara baktım.Onlarda bana bakarak kahkaha atıyorlardı.Lee Jung Suk kalkıp Gizeme

" yeter artık biraz sus ve git yoksa elimden kaza çıkacak ve hiç gömediğin bir beni göreceksin.

AŞIKLAR OKULUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin