Inlove with a 14-year-old

Entry 1

[Prologue]

"Age doesn't matter". Yan ang sinasabi ng mga tao when it comes to love tapos pag mas matanda ng ilang taon yung lalake sa babae or vice versa.

Personally, I believe in that saying. Because when you love a person, you don't care how old he is, how does he look and how does he act. Minsan nga naiisip kong kadugtong yun ng saying na "Love is Blind" eh. Pero magkaiba pa din yun. haha! That's another story.

Sa panahon kasi ngayon, uso na ang "Child Abuse". Not that people are hurting children physically. haha. That's just one way of describing it. Kasi ngayon, "child abuse" ang tawag pag ilang years ang tanda ng isang tao dun sa kacouple niya.Minsan nga, 10 years pa yung tanda nung guy dun sa girl.

Pero, okay lang yun kung mas matanda yung guy sa girl, diba? It's not that masagwa tignan. Eh kung baliktarin natin? What if mas matanda yung girl sa guy? Pano kung mafall yung girl dun sa guy na halos kasing edad lang ng younger sister niya? Ang awkward, right?

Oh well, awkward na kung awkward, but if you love him, you really don't care, right?.

And here's where my story starts...

[CHAPTER 1]

BACK WHERE I  BELONG

"Jham, mag-impake ka na daw at susunduin ka na daw ng Daddy mo mamayang hapon pagkatapos ng biyahe niya."

"Ha? Talaga? Bakit daw?"

"Ewan ko. Dun ka na daw ulit mag-aaral sa Pasig. Dun ka na lang daw mag-enroll."

"Ah. Ganun? Sige."

Haaay... Ang hirap talaga pag may magulang kang pabago-bago yung isip. Tsk. One day, They'll send you away and the other day, they'll take you back. Oh well, miss lang siguro ako ng mga magulang ko or wala lang talagang maiiwan sa bahay. Yun yun ehh.. >.<

5 months na rin pala since I went here sa Cavite to live with my Aunt. "Mommy" yung tawag ko sa kanya kasi nakasanayan ko na eh. Parang second mom ko na siya.

Although masarap ang buhay ko dito(kasi madaming pagkain hehehe), I wanna go home. Kasi naman laging nagbubugbugan yung tita ko and yung pangatlo niyang asawa. tapos araw araw pa silang umiinom. Laging party! tapos lagi pa nila akong pinapakanta sa magic sing nila and at the end of the day, paos ang lola niyo!!! harhar!!!

Oh well, kwento ako ng kwento dito, di niyo pa ako kilala. Tss. Ang baliw ko talaga. Sorry naman, tao lang! Bawal magkamali? Hehe.

Ahm, my name is Alessandra Jham dela Torre. Sosyal noh? Pangmayaman. Ang haba! di yan kasya sa pad paper ko nung kinder ako. haha. Im 18 y/o and a former Electronics and Communications Engineering Student, ECE for short. Former! Kasi po nagstop po ako and balak kong magshift into criminology or civil engineering na course. Sobrang hirap kasi ng ECE. Ang sakit sa bangs!! Chos!!

Criminology, kasi gusto kong maging part ng SOCO. Gusto ko kasi yung mga investigative things, yung mga patayan. Hahaha! XD Pangarap ko din kasing maging agent. Civil Engineering, kasi ang astig maging engineer. Yun lang. hahaha. Baliw much!

2nd year na ko, dapat kung nagenroll ako this year, 3rd year na ko. Pero since nandito nga ako sa Cavite, ayon, nagstop! Kasi nga diba? Dito dapat ako magaaral sabi ng parents ko. Tapos kukunin din pala ako. Tss!!!

Ayun. Done na akong magimpake. tsk. Andami kong damit! Tatlong bag yung punong-puno. Partida, hindi pa po lahat yan. Meron pa ako sa isang maletang malaki pero iiwan ko muna yun. Di kaya yun kasya sa motor. First things first diba? So, yung mga kailangan ko lang yung inimpake ko.

Sa dami ng naimpake ko, nagdecide na akong iwanan ang gitara ko. Sobrang hirap para sa aking gawin ang desisyong yun. Ang sakit sakit sa puso't damdamin ang iwanan ang pinakamamahal kong gitara. OA na. Tama na. Pero kidding aside, I love playing my guitar kasi kaya mahirap iwanan tas di pa maaalagaan ng pinsan kong half british half filipino. Yaan mo na, kukuhain ko na lang pagbalik ko dito. Sana buo pa siya pagbalik ko.