EVERY SATURDAY NIGHT

Prologue

"Am I deserving to your love?"

She rested her head on my shoulder while playing the strands of my hair.

"Oo naman! Mabait ka, Matulungin,Masunurin, Bonus na yung maganda ha!"

I heard her chuckled, sabay tusok sa kabilang pisngi ko. Cute gesture na lagi lagi nyang ginagawa everytime na kinikilig sya.

"Baliw. Pppero what if, What if lang naman ha! May malaman kang hindi maganda sakin. I mean, what if drug adik pala ako, rappist, budolbudol, myembro ng sindikado, Alien or isang MANLOLOKO!"

Confused man sa sinabi nya, I still manage to laugh. Nakakatawa naman kasi yung mga sinabi nya. Drug adik? sa taba nya bang yan. Rappist? Well, ayos lang, I love it anyway. Myembro ng sindikato? sa ganda n'yang yan? I don't think so. Mas lalo na yung Alien HA!HA!HA! Napaka joker talaga ng babaeng 'to kahit kaylan.

"Para kang tangga! Sabi sayong itigil mo na yang kaka singhot mo ng katol e, yan tuloy kung ano anong pumapasok na kalokohan jan sa utak mo!"

I pinched her nose. Napa aray naman sya sa ginawa ko. Cute.

"Kaya nga what if diba?! pero seryoso, Pano nga kung ganoon? Do you still love me pa ba?"

Gusto ko sanang matawa ulit sa tanong nya. Ano bang amats ng babaeng 'to at bigla bigla na lang nag oopen ng seryosong topic. I just stared at her. She looks so beautiful sa suot nyang pulang bestida.

"Dalii na kasi!"

Napabalik ako sa ulirat ng hampasin nya ang braso ko. Ang bigat talaga ng kamay.

"What?"

"Answer my question. Do you still, love me pa ba kung may malaman kang hindi maganda about me!"

I took a big sighed. Kinuha ko ang kamay nyang kanina pa pinagttripan ang buhok ko at pinaharap sya sakin. I looked straightly to her eyes. Her two hazel nuts eyes that captured my heart and my soul for the very first time we meet.

"YES. I will still love you. Kahit ano ka man, kahit sino ka man. I will love all your flawses. Kahit may katok ka sa ulo paminsan minsan. Kahit may pagka weird ka. Kahit sintunado ka at masakit sa tengga yang boses mo. Kahit malakas kang lumamon at uminom. Kahit mabaho ang hin---!"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng iharap nya ang kamao sa pagmumukha ko.

"I mean, Mahal kita, Mahal na mahal kita Cameron kahit ano ka pa. I'll take all the risk on this earth para lang makasama ka habang buhay!"

Napayuko sya sa sinabi ko. I know medyo may pag baduy 'yung sinabi ko. But that's what my heart says. I love this girl no matter what.
Maya maya pa narinig ko ang mahina nyang paghikbi.

"Hey! ba't ka umiiyak?"
I cupped her face. Nag uunahan ang luha sa pisngi nya kaya dahan dahan ko itong pinahid.

"Ikaw kasi e! Para kang tangga!"
Mahinang sabi nya. Enough lang para marinig ko. Bahagya naman akong napangiti. Ang pa bebe nya talaga.

"I know. Mag lilimang buwan na simula ng makilala kita!"

Mas lalo syang naiyak sa sinabi ko. I admit, mag lilimang buwan palang kami mag kakilala, Sa maikling panahong nakasama sya mas lalo kong nakilala ang sarili. She taught me life is beautiful and life is short so better enjoy it.