My not so ordinary life... (BTS x Teen Reader)

(2) Τι στον.... γίνεται με τη ζωή μου

Το επόμενο πρωί, όταν ξύπνησα θυμήθηκα ό,τι είχε γίνει την προηγούμενη μέρα και για να μάθω περισσότερα για τις δυνάμεις μου, αποφάσισα να μην πάω σχολείο. Έτσι και αλλιώς δεν έχω και πολλές απουσίες.(😂😂)
Αφού έφαγα και έκανα την πρωινή μου ρουτίνα, πήγα στο σαλόνι, όπου είχε μείνει το δαχτυλίδι και το πήγα στο δωμάτιο μου.

Y/N: *Ας το δοκιμάσουμε* σκέφτηκα και κάπως διστακτικά έβαλα το δαχτυλίδι στον δεξί μου παραμεσο.

Y/N: "Ε, δεν ήταν κάτι τελ-- ΑΑΑΑ..." Δεν πρόλαβα να τελειώσω καν την πρόταση μου όταν ένας οξύς πόνος πέρασε όλο μου το σώμα και με άφησε αναίσθητη.

--- Μετά από κάνα τέταρτο---

Ξύπνησα ζαλισμένη και με πόνο στο κεφάλι, αλλά πάλι καλά δεν είναι πολύ έντονος.

Σηκώθηκα σιγά - σιγά από το κρεβάτι μου και κατευθύνθηκα προς τον καθρέφτη του δωματίου.

Y/N: "Για να δούμε τώρα, δούλεψε;" ρώτησα τον εαυτό μου λίγα εκατοστά πριν φτασω στον καθρέπτη.

Y/N: "Ο ΧΡΙΣΤΌΣ! ΠΏΣ ΕΊΜΑΙ ΈΤΣΙ;;;;"
Φώναξα με το που είδα τον καινούργιο εαυτό μου.

Είχα κάτι γκρι φτερά, τα οποία είχαν τρυπήσει την πιτζαμα μου και ανοιγόκλειναν αργά, ένα άσπρο φωτοστέφανο και ένα ζευγάρι μαύρα λίγο γυριστα κέρατα. (Σαν αυτά που έχει ο Yoongi στη φωτογραφία του πρώτου κεφαλαίου).

Τρόμαξα τόσο πολύ που πέταξα το δαχτυλίδι στο πάτωμα. Τα κέρατα και το φωτοστέφανο εξαφανίστηκαν, όμως τα φτερά ήταν στην θέση τους και έκαναν το ίδιο με πριν.

Εκείνη τη στιγμή πανικοβλήθηκα ακόμη περισσότερο και έτσι όπως είχα αρχίσει να βουρκώνω, αποφάσισα να πάρω τους γονείς μου μήπως μπορούν να με βοηθήσουν.

Στο τηλέφωνο

Y/N: "Μ-μαμά, σε π-παρακαλώ, πες-ς μου πω-ώς φευ-ύγουν τα φτερ-ρά!

Ξέχασα να σου πω γλυκιά μου :Y/M/N ότι όταν βγουν τα φτερά υπάρχουν για πάντα πάνω σου.

Y/N: "Κ-ΚΑΙ ΠΏΣ-Σ ΤΑ ΚΡΙ-ΙΒΩ;;"

"Κοίτα, δεν μπορείς. Εκτός αν: Y/M/N
μάθεις να κανείς το ξόρκι αορατότητας που σου είπε ο πατέρας σου. Υπάρχουν δύο είδη. Το ένα πιάνει μόνο στους ανθρώπους, ενώ με το άλλο δεν μπορεί να σε δει καμία οντότητα. Οι περισσότεροι μπορούν να μάθουν μόνο το πρώτο, που είναι αρκετά βολικό, όμως με λίγη εξάσκηση μπορεί να καταφέρεις να βρεις τον τρόπο που εκτελούνται και τα δύο. Παρεμπιπτόντως, και με τα δύο μπορείς να κρύψεις όποιο σημείο του σώματός σου θέλεις αν όχι ολόκληρη. Οπότε είναι αρκετά βολικό για να κρύβεις τα φτερά σου"