ALAICFARTSIW

Chapter 3 ( Love or Sorrow)

Nakatulala , naninibugho, nalilito, nagtataka, at nagtatanong ,ayaw ko nang bumalik sa dating ako.
Gusto ko parin siya. Gusto ko kaming dalawa na.

Siya lang yung nagpagaling sakin sa mundong magulo.Pilitin man ayusin to ayaw mo na bumalik sa piling ko.
Pero andito parin ako naghihintay, umaasa na magkaroon ulit. Hindi ako magsasawa.

"As long i can find a reason to stay, i will"

And i always will. Nakita ko siya sa hallway , pero siya'y umiwas . Akoy nagtanong sa mga kaklase niya .  Kung sino nga ba yung taong nagpapasaya na sakanya.

Nalaman ko na yung pangalan niya siya pala si Aldeza. Hindi ko naman masisi siya nga naman ay napaka gandang lalaki kumpara sakin. Doon palang talo nako.

Nakita ko kung gaano kasaya si Raphael sakanya walang wala pa sa mga ginawa ko. Pero ako nandito nagmumukang tanga kakahintay na bumalik pa siya sakin , naghihintay na mapasakin ulit yung mga ngiti niya.

Hanggang kailan paba ko maghihintay?
Hanggang kailan bako magtitiis?
Hanggang kailan ko ba kakayanin?

Mga tanong na bumabalot sa isipan habang nakikita silang masaya.
Siguro nga tama nga sila. Pag hindi para sayo ,hindi talaga .

Pero bakit  nandito parin ako? Siguto mahal kopa talaga siya.
Ako'y  nagpakasaya sa ibang bagay para  malimutan ang mga sakit na nangyari sakin .  Nagpapasalamat din ako dahil may mga kaibigan nako na nagpapasaya saakin kahit papano.

Kung papapiliin ako kung Love or Sorrow siguro pipiliin ko nalang yung Sorrow mas ok nakong mahirapan kaysa sakanya atlis siya may Love parin kahit papano ,kahit hindi na ako.

RAPAHEL POINT OF VIEW

Hindi ko naman ginusto lahat ng nangyari , pinilit kong lumaban pero hindi talaga kaya. Ako ang mali alam ko yon. Pero hindi mo naman mapipigilan  yung puso mo para mapagod.

Hindi ko din alam yung dahilan kung bakit ko iniwanan si Aamon, wala naman sakanyang mali, oo mabait , halos lahat natatanggap ko sakanya , kahit nga mawalan na siya binibigay niya parin saakin.

Nagulat lang ako sa mga pangyayare dahil nagkataon na yung kababata ko na si Aldeza ay naging kaklase ko, oo may pangako kame nung mga bata palang kami na pag nakita namin ang isa't isa kami parin.

Mahal ko pa kase si Aldeza pero mahal ko din si Aamon , ang hirap pumili , ang hirap mag desisyon , ang hirap ng gantong sitwasyon.

Naging kami ni Aldeza nagtagal naman kami ng isang buwan. Pero matapos lahat ng iyon hindi ko na pala kilala si Aldeza ,  Sinasaktan niya ko , Sinasapak , Sinisipa at Minumura.

Sana si Aamon nalang yung pinili ko, never niyang ginawa sakin to. Pero baka huli na ang lahat , baka hindi na niya ko mapatawad.

Alam kong hindi  convenience store si Aamon para  balikan kapag kinakailangan lang, ALAM KOYON.
Pero hindi ko na kaya yung mga ginagawa sakin ni Aldeza hindi naman kase siya ganoon.

Hindi ko na alam yung gagawin ko. Dapat Love yung nararamdaman ko sakanya hindi Sorrow . Masyado ba akong demanding? Hindi babae kase ako kailangan ko ng pagmamahal.

Pero yung pagmamahal ni Aamon sinayang ko. Dapat siya nalang , dapat hindi ko na siya iniwanan. Matatanggap pa niya kaya ako?
Sana naman OO.

Lage nalang ako umiiyak sa hallway at sa hagdanan magisa pero  ni wala akong natanggap na comfort kay Aldeza. Hindi ko akalain na may lumapit sakin na isang lalaki.  Laking hiling ko na si Aamon nalang si aamon nalang ..

Pero iba pala ,nagtanong lang pala kung ano assignment. Hayst kung nagmomoment ako magisa dito tas sisirain. Sana naman yung sunod na lalaki na lumapit sakin si Aamon na.

Lumipas ang oras , may lalaking lumalapit sakin, di ko mamukaan dahil nanlalabo na aking paningin kakaiyak.

At bigla akong hinawakan sa braso . At sinabing

" Ok kalang ba? Bat ka umiiyak? Ni minsan di kita pinaiyak ng ganyan"

Pagkatingin ko sakanya dahil akoy nakatungo , nagulat ako na si Aamon pala iyon.
Hindi ko alam yung ginawa ko basta niyakap ko siya ng mahigpit , humagulgol ng humagulgol at nag sorry.

"SORRY Aamon , sorry sorry sorry ,  sana mapatawad moko, hindi ko na kaya , tayo nalang ulit , sorry sorry please please "

"Nasaktan din naman ako Raphael eh, bigyan mo ko ng oras makapagisip"

"Sorry na Aamon kahit gano pa katagal yan hihintayin ko, nasasaktan nako kay Aldeza"

"Ano? Sinaktan ka!. PUT* NAMAN !
Nasaan yung tarantadong yon , gugulpihin ko yon! "

" Wag na Aamon , wag na please ayaw ko na ng gulo, please yakapin mo nalang ako, dito kalang please"

Nung mga oras nayun naramdaman ko na sana matanggap na niya yung sorry ko. Oo its to late na para humingi ng tawad pero im sincere.
Narealize ko na mali ako.
Sana yung Sorrow na nararamdaman ko magkaroon na ng Love