Borrowed Love

Chapter 1

GABI. Kakaunti na lang ang sasakyan na nakakasabay niya sa malawak na highway. Ngunit parang balewala iyon sa kaniya.

Wala siyang ibang nasa isip kundi ang lumayo muna sa problema.

He wants to be alone for the meantime. Gusto niyang takasan ang katotohanang hindi siya tunay na anak ng kinikilalang magulang.

Tiim-bagang siya habang patuloy sa pagmamaneho. Nanlalabo na ang paningin dahil sa paniningkit ng kaniyang mga mata.

"Sh*t! Damn this life!" galit na galit siya. After how many years, ngayon lang niya malalaman iyon.

He keeps on driving. He doesn't have any idea where he is now. Sa tantiya niya ay malayo na siya sa Manila.

Wala pa rin siya sa kaniyang sarili. Pero bigla siyang napahinto nang may makita.

She saw a woman waving at her. Buntis ang babae! Puro dugo ang ibabang bahagi ng suot nitong dress.

Manganganak na yata ito! Mabilis na bumaba ng sasakyan si Aivan at nilapitan ang babae.

Pawisan ang babae ng lapitan niya. "P-please, help me. D-di ko na kaya." malakas nitong wika kahit bakas sa mukha ang sobrang panghihina.

"Damn! Wala ka bang kasama?" tanong ko sa babae ngunit di ito sumagot.

Instead, he heard a footsteps behind his back. And before he even turned his head, he felt something cold on his neck. Parang isang baril!

"Gandang gabi tisoy!" nakangising bati ng lalaki nang lingunin ko ito. May kasama pa itong dalawa sa likuran.

And to his shock, biglang tumayo ang babaeng tinutulungan niya kanina. Dinukot nito mula sa dress ang maliit na unan. He even saw a plastic of blood that the girl used!

Doon lang nag sink in sa utak niya ang mga nangyayari. Napakatanga niya!

"Pasensya na tisoy. Pero pwede ka bang maabala saglit?" patuloy na wika ng lalaki na sa tantiya ay pinaka lider ng grupo.

"I'll give you all my money, even my car, just spare my life." pakiusap ko.

"Gago to ah. Nasa Pilipinas ka, hoy. Wag ka mag english." singhal ng isa pang lalaki sa kaniya.

Nakita niya ang babae na naglabas din ng baril. Lalo siyang kinabahan.

"Ibibigay ko lahat ng gusto niyo. Wag niyo lang akong sasaktan." patuloy na pakikiusap ko sa kanila.

"Sige lakad! Buksan mo ang sasakyan."

"Tanga. Di ka namin sasaktan." nakangising wika naman ng babae sa kaniya. "Kailangan namin ng sasakyan. Sasama ka sa amin dahil ikaw ang magmamaneho."

Napamaang siya. "Bakit ako pa?" he asked while his hands are still on his head.

"Puro kami may tama ng baril. Manghihina lang kami. Teka nga, ang dami mong tanong. Mag drive ka na lang!" singhal ng big boss nila sa kaniya.

Wala siyang nagawa kundi ipagmaneho ang mga ito.

Sa naririnig niyang pag-uusap nila, he found out that they are syndicate.

Mahaba ang kanilang nilakbay. Inabot yata sila ng sampung oras at mag-uumaga na nang marating nila ang pinaka hide out ng sindikato. He thought they will already free him.

But instead, dinala siya sa isang kwarto at pinahirapan ng husto. Pinagpapalo katawan at kahit sa ulo! He doesn't know what happened next. Nagdilim na ang lahat sa kaniya.....

Nang magising siya, what he only see is pure white. Na-realize niya na nasa loob siya ng ospital.

Nang bumukas ang pintuan at pumasok ang isang doctor ay tinanong niya agad kung saang lugar siya at bakit siya nasa hospital.

"I'm Dra. Evangine Callanta. You are here in Surallah. Nakita ka ng mga pulis na puro dugo ang katawan kaya agad kang dinala dito." maikling paliwanag nito.

"By the way, ano pala ang pangalan mo? We need it for your record."

Sumakit ang ulo ko sa tanong ng doctor sa akin. Pilit inalala kung anong nangyari sa akin. Pero wala akong maalala! I don't even remember who I am!

Napakunot noo ang doctor sa akin.

Tumingin ako ng alanganin sa kaniya at sumagot na sa tanong nito. "Im sorry, pero wala po akong maalala."

Damn! What the hell in this world is happening to me!?

-------
A/N.

Ayan naaaa. Di ko na nahintay ang sabado. hahaha. Pero sa saturday na po tlaga ang chapter 2 and 3. 😊