Երբ Ջիմը եկավ այս աշխարհ,նրա հետ եկան նաև այլ դեմոներ ու հոգիներ,որի մասին նա դեռ գլխի չէր ընկել……………..
Ջիմինը Թեից այն կողմ չէր գնում ակադեմիայում:Մտածում էր,պատմի նրան,որ գիտի նրա եղբոյր մասին, թե շարունակի լռել:
Խաբելը միշտել է հեշտ է,իսկ ճշմարտություն ասելը բարդ է:
Նա ուղակի վախենում է կորցնել Թեին:Նա նրա կյանքում առաջին է,ով ընդունեց նրան այնպիսին,ինչպիսին,որ կա:
Որոշեց լռի…..
«Գուցե սխալ եմ անում,բայց ես չեմ ցանկանում նրան կորցնել,եթե նա իմ կյանքում չլինի,իմ գոլությունը անիմաստ կլինի այս աշխարհում»,-մտածեց Ջիմը և գնաց Թեին ամուր գրկեց
-Ջիմին ա ,բա որ տեսնեն,-անհանգստացա ասաց Թեն
- Մի անհանգստացիր,ես բոլորին ուղակի կուտեմ :Դ
-յա,-ծիծաղելով ասաց Թեն և շարունակեց ,բայց արդեն ավելի լուրջ տոնով,-Ջիմ գիտես ես շատ վատ բան եմ արել իմ կյանքում ,եթե մեռնեմ, ես ցանակնում է քո ձեռքով մահանալ:
Ջիմինը ոչինչ չասաց,նա վերցրեց Թեհյոնի ձեռքից և տարավ բոլորից շաատ հեռու:
Դա Ջիմինի տուն է այս աշխարհում:
Հեքիաթային բնություն,որտեղ անգամ զգում ես թե ինչպես են ծառերն ու ծաղիկները շնչում,այստեղ շատ լուսավոր է:Լինելով նրա տանը դու զգում ես քեզ լիովին ողջ ու առողջ:
Իհարկե չենք մոռանում,որ նա դեմոն է:Բայց նա ,ինչպես հասկացանք ,մի քիչ տարբերվում է:
-wow, այստեղ ապրելու ցանկություն առաջացավ,-ասաց Թեն և սկսեց ուսումնասիրել ամեն մի անկյուն
Երբ Թեն գնաց Ջիմինի սենյակ,սկսեց ամեն ինչ նայել,ձեռք տալ,ինչ-որ գրքեր ու տետրեր կարդալ:Մի քանի վարկյան անց Թեն նկատեց մի մատանի,ուշադիր նայեց և գույնը գցեց,կարծես քայլող դիակ լիներ:
-Ջիմին,սա քեզ որտեղից,-մատանից ցույց տալով ասաց Թեն
-ես քեզ ամեն ինչ կպատմեմ
-....
Այդ մատանին Թեի նվիրած մատանին էր,իր եղբոյր ծննդյան առթիվ:
Ջիմիը էլ ուրիշ տարբերակ չուներ,բացի նրան ճշմարտությունը պատմելուց :
-Տար ինձ տուն,-ասաց Թեն
-կներես,-ցածր ձայնով ասաց նա,և փորձեց համբուրել,բայց Թեն թույլ չտվեց
-ժամանակ տուր ինձ,-ասաց Թեն
-լավ,ինչպես կցանկանաս,-ասաց նա և տարավ նրան տուն
Մեկ ամիս անց
Այդ մեկ ամսվա ընթացքում Ջիմինը ակադեմիա չէր եկել; Թեն իհարկե անհանգստանում էր,բայց նա դեռ չէր ցանկանում խոսել նրա հետ:
Թեհյոնը չէր ուզում Ջիմինին կորցնել: Եթե անկեղծ նա ապրում էր նրա շնորհիվ:
Մի գիշեր Թեն դուրս է գալիս զբոսնելու,գնում է կամրջի մոտ և ուշադիր նայում լուսնին:
-Այսոր լուսինը շատ գեղեցիկ է,-ժպտալով ասաց նա և շարունակեց,-
- Ջիմին ա, ես գիտեմ,որ դու ինձ լսում ես
-հա,ես մեղավոր եմ,
ես վաղեցա,
Իմ պատճառով մահացավ իմ եղբայրը
Դու մեղավոր չես Ջիմին,այդ ես եմ մեղավոր
Ես ստեցի բոլորին
Այդ ստի հետ ես էլ չեմ կարող ապրել
Ես ինձ չեմ կարող ներել ԵՐԲԵՔ
Գոռաց նա
Աաաաաաաաաաաաաաաաաաա
Լացում է
Իմ հիմարության պատճառով ես կորցնում եմ իմ բոլոր սիրելի մարդկանց
կներես Ի Հյոկ
Կներես Ջիմին
Խորը շունչ քաշեց և նետեց իրեն կամրջից:
«Վերջ:Ավարտվեց 20 տարեկան Կիմ Թեհյոնի կյանքը»,-մտածեց Թեն և կորցրեց գիտակցությունը...
