Μεγάλωνε.
Οι γονείς του τον απωθούσαν,δεν του χάριζαν αγάπη,έτσι εκείνος άρχισε να ψάχνει την αγάπη αλλού.
Έψαξε σε φίλους,σε σχέσεις,σε μέρη εξωτικά και σε μέρη σκοτεινά.Την αγάπη δεν βρήκε.Προσπάθησε τότε να αρχίσει από νωρίς να καλύπτει το κενό του.Πάντα ήξερε που θα τον οδηγούσε άμα δεν το έκανε.
Προσπαθούσε να ενταχθεί σε ομάδες,τα παιδιά πολύ ανώριμα σε σχέση με αυτόν.Αν και μικρός ακόμα,είχε άλλους νταλκάδες να ασχοληθεί,πιο σοβαρούς.Αφοσιώθηκε σε αυτούς.
Την παιδική του ηλικία πέρασε με οργή. Άσχημο άθλημα.Τον οδηγούσε πολλές φορές σε άβολες καταστάσεις απέναντι σε φίλους του.
Δεν τον κατάλαβαν ποτέ.Εκείνος γυρνούσε σε ένα σπίτι γεμάτο θλίψη,ένα σπίτι ανίκανο να στεγάσει την παιδική του ψυχή.
Ο μπαμπάς του μακριά,η μαμά του εκεί αλλά ταυτόχρονα αλλού.
Κάθε φορά που έμπαινε στο σπίτι την έβλεπε με την κατακόκκινη ρόμπα της να κάθεται στο τζάκι,καπνίζοντας,προσπαθώντας να ξεχάσει!
Κομμάτια από την καρδιά του της χάριζε,προσπαθώντας να επισκευάσει την δικιά της.
Μίσος και πάλι μίσος έπαιρνε από εκείνη,αλλά πείσμωνε όλο και πιο πολύ.
Δεν είχε μάθει να τα παρατάει εύκολα βλέπετε.
Γεννήθηκε μαχητής.
Το μίσος τον μεγάλωσε.
Η θλίψη η καλύτερή του φίλη,το κλάμα η ευχαρίστησή του.
Αυτά τα τρία αγαπημένα του πρόσωπα του είπαν "Πάψε πια να κλαις,σήκω και επιμορφώσου από τα προβλήματα".
Αυτό έκανε!
Έτσι και άλλαξε.Έμαθε την αλήθεια για το τι ήταν..
Ένας άγγελος μέσα σε μια κόλαση,που όλο και πιο πολύ την πλησίαζε.
Τα μάτια του έκρυβαν αυτό το μυστικό,και όμως απ'όλους από όσους τον κοίταξαν κατάματα,κανείς δεν το ανακάλυψε.
"Τα μυστικά είναι για να τα μοιράζεσαι " είπε με μια βαριεστημένη φωνή.
Και προχώρησε.
