"Wonwoo."
Pagtalikod ko ay nakita ko agad ang mukha niya. May pasa sa gilid ng kanyang labi at mukhang napurohan talaga ito. Napatihkim ako. Narinig ko ang mga tilian na mahina ng mga kaibigan ko sa gilid. Hindi ko nalang sila pinansin at tumitig kay Mingyu na ngayon ay nakangisi sa akin. At may gana pa siyang ngumisi sa harap ko ngyon ah? Yung hayup na to ang sarap bigwasan talaga naman.
"Whats with that face?" tanong niya. Mas napasimangot ako. At mas lalo naman siyang ngumisi. Tumalim ang titig ko nang humakbang siya palapit sa akin. Kahit kailan talaga ay napaka tuso ng isang to. Nakakainis.
"Hindi ka ba masayang nakita mo ko after 1 week?" Tanong niya habang nakangisi parin. Bayagan ko kaya to nang sa ganun ay tumigil? Pero baka masira future nila ng magiging asawa niya kaya wag nalang.
Ilang hakbang pa niya papalapit ay napaismid na ako. Hindi ako umatras kahit isa. Hell no, hindi ako natatakot sa mga titig niya. Kahit magtitigan pa kami ng isang araw, hindi ako magpapatalo.
"Cute mo talaga." Aniya at akmang hahawakan yung pisnge ko pero umatras agad ako. Gago to ah?
Narinig ko ang tili ng mga kaibigan ko sa gilid. Nangingibabaw ang boses nina seokmim at seungkwan. Palibhasa naka lunok ng megaphone ang mga iyon.
"Nasali ka na naman sa gulo. Kailan ka ba magtitino?
BINABASA MO ANG
Bizarre Love. (Meanie Angst)
FanficWe fall in love with people we can't have. I guess thats how cruel destiny is. We fall, then get hurt, cry, stumble, then try to move forward. After that, we fall all over again and... who knows what will happen?
