Broken 2

«promise»

"Χαχα δεν ησουν παντα τοσο τρελη Μελ"

"Ή απλα δεν σου το έδειξα ποτέ"

"Σταματα τωρα...κατεβα κάτω με έπεισες...Μελ...κατέβα απο εκεί...αν πεσεις δεν πρόκειται να σε πιάσω να το ξερεις"

Ο Ντάνι μου φώναζε να κατεβω απο τον τοίχο αλλα εγω δεν άκουγα

Στην αρχή ανέβηκα εκει πανω για να γελασω..να τον τρομαξω και να τον πειράξω

Ομως οταν μου ελεγε πως ηταν επικίνδυνο και οτι μπορεί να έπεφτα σκέφτηκα το ποσο εύκολο θα ηταν απλα να πηδήξω και να πέσω απο την ταρατσα της εφταοροφης πολυκατοικίας

Θα σταματουσα να ζω να σκεφτομαι να υπάρχω

Θα σταματουσα να πιστεύω πως τα πράγματα γυρω μου θα έφτιαχναν

Θα σταματουσα να κανω όνειρα που δεν θα πραγματοποιουσα ποτε

"Μελ...αν δεν κατεβεις μονη σου τωρα θα σ-..."

Κούνησα το πόδι μου και εκανα μπροστά

Ηταν απλα μια σκέψη μια αποφαση μια κίνηση

Ομως με έπιασε

Κατα βάθος το ηξερα πως ο Ντάνι θα με έπιανε

Δεν ξερω αν χαρηκα ή αν στενοχωρήθηκα

Αλλα ισως να μην ηταν η κατάλληλη στιγμή για να κανω κατι τέτοιο

"Πας καλα τι κανεις?...αμα δεν σε έπιανα θα είχες σκοτωθεί"μου ειπε κατα τρομαγμένος

"Και?...σιγα δεν θα ηταν και κανα μεγάλο πλήγμα"ειπα ανασκηκωνοντας τους ώμους μου

"Πλακα μου κανεις ετσι?...εισαι τελείως τρελη?...δεν μπορεί να μιλας σοβαρά"

"Εντάξει ηρέμησε...με έπιασες τελείωσε τωρα"

"Μελ...σε παρακαλώ...πες μου οτι δεν θα ξανα κάνεις καμια τέτοια μαλακια...Ποτέ"

"Ντάνι ξεκολλα"

"Πες το...δεν μπορώ να διανοηθώ πως μόλις προσπάθησες να αυτοκτονήσεις μπροστά μου...Χριστέ μου δηλαδή...πες μου οτι δεν θα το ξανακάνεις"

Πηγα να φυγω αλλα με τράβηξε

"Υποσχεσου το...σε παρακαλώ...εισαι είκοσι χρόνων...σε ξερω πεντε χρόνια...απο το λύκειο είμαστε μαζι...εισαι φιλη μου ρε γαμωτο και δεν μπορώ να το δεχτώ αυτο που πήγες να κανεις...οτι κι αν σου έχει συμβεί και οτι κι αν σε εχει στενοχωρησει δεν ειναι λόγος για να σε φτάσει σε τέτοιο σημείο...απλα υποσχεσου το και μην το ξανα σκεφτείς"