"Εχεις γινει αλλος άνθρωπος"λεει ενω σηκώνεται να φορεσει το εσώρουχο του
"Δεν σου αρέσω ετσι?...Τώρα μπορώ να σε κάνω να τελειώσεις ακομα και με τα λόγια μου"
"Και πριν μπορούσες...και ντύσου"
"Μολις έκανες σεξ μαζι μου εδω και τωρα βιάζεσαι να ντυθουμε?"
"Πρεπει να ντυθείς...δεν το διακινδυνεύω περισσότερο"
"Παμε αλλη μια φορα να κολυμπήσουμε"
"Όχι"
"Θα φορέσω το μαγιό μου"
"Όχι"
"Σε παρακαλώ"τον αγκαλιάζω και παίρνω το πιο γλυκό μου ύφος...περιμένω να μου πει οχι παλι αλλα εχω βελτιωθεί και σε αυτό
"Καλα...βαλε το μαγιό ειναι στην τσάντα"
[...]
Αφου έχουν περασει ηδη δυο ώρες σχεδόν αφού φυγαμε απο εκεί ο Σταύρος με εχει γυρίσει Σπίτι και εχει φύγει για το εστιατόριο
Είχαμε αρκετό χρονο στο αμάξι να συζητήσουμε διάφορα πράγματα
Μου ειπε για τα σχέδια τους και πως σε λιγο καιρό θα ειναι έτοιμοι να ξεκινήσουν
Επίσης μου ειπε πως θελει μια μερα να με πάρει να παμε να δούμε τον πατέρα του
Αυτός ο άνθρωπος ηταν καπως ιδιότροπος ομως με συμπαθούσε
Το ειχα καταλάβει παρόλο που δεν το παραδεχόταν
Είχε μια μπυραρία και έλειπε συχνά απο το σπίτι...οποτε οταν πήγαινα για να δω τον Σταυρο δεν τον πετύχαινα συνήθως
Παντα οταν με έβρισκε στο σπίτι έλεγε 'μμμ παλι εδώ εισαι εσυ?'
Δεν μπορούσα να μην γελάσω
Ηταν λες και πίεζε τον εαυτό του για να γινει κάφρος
Απο οταν έφυγε ο Σταύρος δεν τον ξανα είδα
Ουτε που τον πετυχα στον δρόμο
Εκείνη την ώρα μου τηλεφωνεί η Σοφη η οποία πιθανόν να ξύπνησε τωρα
"Ναι"της απαντάω
"Ελα...με πηρες πριν?"
"Ναι σε πήρα το πρωί...ήθελα να δω πως πέρασες"
"Ααα ηταν πολυ ωραία...πριν μια ώρα σηκώθηκα...και βαριέμαι τοσο πολυ να παω στην δουλειά"
"Καλα τι ωρα δουλεύεις?"
"Σε μια ωρα ξεκινά η βάρδια"
"Οοο και εγω ελεγα να παμε για κανα καφε να σου πω"
YOU ARE READING
Broken 2
Teen FictionΖεις μια ζωη σκεπτομενος πως ποτέ δεν θα φτασεις σε σημείο να κανεις άσχημα πράγματα και να γινεις ιδιος με οσους κατηγορείς Ομως ισως έρθει μια ημέρα ειτε στα δεκα σου είτε στα σαράντα ειτε στα εβδομήντα ειτε σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής σου που...
