"Πες μου Άγγελε...αλήθεια με αγχωνεις"
"Ωραια...θα σου πω...προχθές μίλησα με τον Σταυρο στο τηλέφωνο"
Δεν ηξερα τι να πω
Να αναρωτηθώ πως και μιλησαν μετα απο τοσο καιρό που ειχαν απομακρυνθεί?
Να αναρωτηθώ τι είπαν?
Να αναρωτηθώ γιατι μου το λέει?
Ή να αναρωτηθώ γιατι ειναι τοσο κακό και ειναι τοσο αγχωμένος?
Για αυτο θα αναρωτηθώ για ολα να τελειώνουμε
"Και?"
"Τι και?"
"Και γιατι μου το λες εμένα?...τι ειναι το κακό που δεν μπορούσες να κρατήσεις κρυφό...ξαφνικά μιλησες μαζί του και σου ειπε κατι που πρέπει να ξέρω?"
"Μου είπε οτι θα γυρίσει"
*Δύο μερες νωρίτερα*
Steve's Pov
"Πάμε?"με ρωτησε ο Ρικι που ηταν στην πόρτα έτοιμος να φύγουμε
"Κατεβα εσυ στο μαγαζί και έρχομαι"
"Να μην σε περιμένω?"
"Όχι...θελω να παρω ενα τηλέφωνο απλά...κατεβαίνω"
"Οκευ"
Αφού κλείνει η πόρτα παίρνω το κινητό μου και καλω τον Άγγελο
Έχουμε μήνες να μιλήσουμε
Αλλα δεν με χαροποιεί το γεγονός οτι χαθήκαμε
Και ετσι τωρα αποφασισα να πάρω αυτον
Ήθελα να του το πω πριν φτάσω
Ηθελα να εχω εναν φίλο που να ξέρει
Να γυρίσω πίσω και να με περιμένει
Εχω λιγο άγχος καθώς περιμένω να απαντήσει μιας και εχουμε απομακρυνθεί αρκετά
Οταν ομως ακούω την φωνή του τα λόγια βγαίνουν μονα τους
Χωρις κόπο ή υπερβολική σκέψη οπως θα περιμενα
"Φίλε...Εγω ειμ-"
"Γεια"τον άκουσα ξαφνιασμένο αλλα χαρούμενο
"Γεια"ειπα και αφησα εναν αναστεναγμό απο την αγωνία που είχα για την αντίδρασή του
Φοβόμουν πως ισως δεν ηθελε να μου μιλήσει ή πως μπορεί να ηταν θυμωμένος
"Πηρα να σου πω κάτι...Ήθελα να ξερεις οτι επιστρέφω...γυρνάω την επόμενη εβδομάδα...Πέμπτη θα ειμαι εκεί"
YOU ARE READING
Broken 2
Teen FictionΖεις μια ζωη σκεπτομενος πως ποτέ δεν θα φτασεις σε σημείο να κανεις άσχημα πράγματα και να γινεις ιδιος με οσους κατηγορείς Ομως ισως έρθει μια ημέρα ειτε στα δεκα σου είτε στα σαράντα ειτε στα εβδομήντα ειτε σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής σου που...
