"ဆူး​ေတြ႐ွိမွန္​း သိလ်က္​ ပြင္​့ဖတ္​​ေတြပဲ​ေငးခဲ့တယ္​"

<<<< part (4)>>>>

~~
~~
စာၾကည္​့ခန္​း..

အန္​ကယ္​ဆီက ဘာစကားမွ ထြက္​မလာ​ေသးပဲ...

သက္​ျပင္​းခ် လိုက္​တာမို႔...

Eing တ​ေယာက္​ လက္​​ေခ်ာင္​း​ေတြျခင္​း ဆုပ္​ကိုင္​ကာ ​ေခြၽး​ေစး​ေတြပင္​ ထြက္​​ေနၿပီိ....

သူမကို အဆင္​့​ေက်ာ္​လြန္​းတယ္​ ထင္​သြားမလား...

သူမ စကား​ေတြကို ​ေရာ ယုံၾကည္​ ​ေပးပါ့မလား.....

ၿပီး​ေတာ့....သူမကိုယ္​တိုင္​​ေရာ....

က​ေလး ကို ထိန္​းခ်ဳပ္​ႏိုင္​မွာ ​ေသခ်ာရဲ႕လား.....

လူက ​ေရဆန္​ကို ကူးျဖတ္​​ေနရတဲ့အတိုင္​း ရင္​ထဲ ​ေမာပမ္​းလာကာ...အန္​ကယ္​ဆီက တစံုတရာ မၾကားရဲ​ေအာင္​ ျဖစ္​​ေနမိ​ေတာ့တယ္​....

သူမ အ​ေန နဲ႔ သူမ်ားမိသားစု ကိစၥ ထဲ ဝင္​ပါလိုက္​ရလို႔ အားနာစိတ္​႐ွိ​ေပမယ္​့...

အားကိုတႀကီး ၾကည္​့လိုက္​တဲ့ ​က​​ေလး အၾကည္​့ကို က ဒီအခန္​းထဲ ​ေရာက္​လာ​ေစခဲ့ၿပီး....

​​က​ေလး ​ေက်ာင္​းစာ အတြက္​ သူမ တာဝန္​ယူႏိုင္​မွာပါလို႔..
ကတိကဝတ္​​ေတြ ​ေပးမိ​ေစကာ....

​ေနျခည္​ ကို ​ေဘာ္​ဒါ မပို႔ ဖို႔ ​ေတ​ာင္​းဆို ​ေစခဲ့မိၿပီး...

ခုန ​ေျပာခ် ​ေနတဲ့ အခ်ိန္​ထိအ​ေကာင္​း​ေပမယ္​့...အန္​ကယ္​စီက သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​သံၾကားမွ...

ငါမွားမ်ား မွား​ေနၿပီလား  ...ဆိုတဲ့ အသိ ကဝင္​လာတာမို႔...

Eing တ​ေယာက္​ အန္​ကယ္​ကို မၾကည္​့ရဲ​ေတာ့ပဲ ​ေခါင္​းငံု႔ခ်ကာ.....

အန္​ကယ္​ဆီက စကားကို မၾကားရဲ​ေအာင္​ပဲ...ရင္​ထိတ္​​ေနမိ

ငါဘယ္​တုန္​းက ဒီလို႔ အဆင္​့​ေက်ာ္​တဲ့ ​ေတာင္​းဆိုမႈ​ေတြနဲ႔ ရင္​းႏွီး​ေစခဲ့ပါလိမ္​့......

Eing တ​ေယာက္​ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို ​ေတာင္​ နားမလယ္​ႏိုင္​​ေတာ့​ေပ.....

ဟင္!!္​...

အန္​ကယ္​ ထိုင္​ ​ေနရာက ....ထ ကာ.....