So Near Yet So Far

il (One)

Rhian's POV

Got me begging for affection
all you do is roll your eyes
Broken down I had enough
If this is love

I DON'T WANT IT!!!
Did i just scream? Hahaha Too late for me to realize i'm in the office and not in my room.
And my colleagues just laughed and, well, i thanked them for supporting me.

"Masyado ka bitter, eh. Inaano ka ba ni Paul, ah?" (Yung vocalist ng LANY) sigaw ng isa sa close friend ko sa office. Papansin talaga 'tong si Josia kahit kailan.

Lumapit ako sa kanya at with emotions kong sinabi, "I don't know what you're trying to point out, but, one thing i'm sure of is that i'm happy. What more can I ask for?" May kasama pa yang kamay sa dibdib.

"Jowa, besh. Jowa ang kulang sa 'yo. Ilang taon ka nang single. Don't tell me moving on parin tayo sa kanya?", she smirked and slowly turned her back at me and gets back to work.

Traydor talaga ito as always. And duhh!!! Asa!!! Ako moving on stage parin? Mas okay pa ako sa okay. Bakit naman ako magmomove on eh wala naman kasing kami. At isa pa, ginusto ko maging single at wala siyang kinalaman kung ano ako ngayon. Tsss. Pabulong-bulong ko sa sarili pabalik ko sa station ko. Ugh!

Btw, i'm Rhian Mincy Carlos and currently working as an internal auditor sa isang distributor company. 8 months pa lang ako dito sa company but i'm already trusted by my colleagues in all aspects mapa-work man o personal matters.

Okay so back to work. I'm reviewing the documents from the production team kasi mejo nagkakaroon ng problema and i have to look into some issues that might be the causes of these problems.

I promise that one day i'll be around
I'll keep u safe ill keep u sound
Right now it's pretty crazy
And I don't how to stop or slow it down

At ako'y tumigil muna sa pagbabasa when this song plays. This is one of my fave songs of Shawn Mendes and i just love the lyrics and its meaning. Alam mo yung feeling na sana all? Haha Kidding aside, yung feeling na sana there is someone special to you who feels this way. Someone who will never make you feel alone even when he's not around.

And take a piece of my heart
And make it all your own
So when we are apart
You'll never be alone

At ayun na nga tinapos ko muna ang kanta before balik sa work.

Ting ting ting . . .

Yas! 5:00 PM na. It's time to go home and leave the work behind. Haha

Actually, we have this concept of flexi time na we can go home anytime of the day as long as you work for a total of 8 hours in a day. And since I woke up early today, I arrived in the office before 8:00 AM so i'm free to go. Yay!

\(^__^)/ \(^__^)/ \(^__^)/

"Annyeong everyone. Una muna ako sa inyo for today." Paalam ko sa kanila.

"Parang may lakad tayo ah."

"Uy girl, saan raket natin? May tirik pa ang araw ah? Sure ka hindi ka masunog niyan?"

"O baka may date tayo ngayon?"

"Uuuyyyyyyyyyyyyy"

Ayan ang napapala natin kapag early sa uwian. Ang lakas maka-ano ng mga 'to eh. Sanay kasi sila na gabi na ako umuuwi. Kaya parang himala na para sa kanila ang umuwi ako ng may araw pa.

"Everyone, everyone. Calm down. Kasalanan ko ba na early ako natulog kagabi at nagising ako sa tilaok ng manok at maagang nakapasok kanina? Piece of advice guys, huwag niyo tularan ang mga sarili niyo kung gusto niyo pa makakita ng sunset uy. Hahahaha" *flips hair and walks away*

Wooshkk

Bagsshhhhhh

Huwag kayong ano. Tunog yan ng binato nilang papel and mga pabagsak na upo. Hehe

Boooooosshhhh

Ayan may pahabol pa.

After a few minutes...

Finally, ako ay nasa labas na ng building at langhap na langhap ko na ang polusyon sa paligid. Ang sarap.

Lakad doon. Liko sa kanan. Hintay sa traffic light. Tawid sa pedestrian lane--

Jjangkaman (wait)... Is it him? Did I just see him? My ghadd ito na yata ang epekto ng early ang uwi. Parang ayaw ko na mag-early bukas ng pasok. WAAAAAAAAAAA. (°_°)

Ganito kasi yun. Nang makatawid na ako sa dulo, sakto naman ang takbo ng mga sasakyan na nakahinto kanina at habang diretso lang ang aking lakad, parang may nakita akong aparisyon. Nakita ko ba naman si Tots sa isang jeep at nakasandal ang isang kamay niya at nakatingin lang sa kawalan.

Pero hindi ako sigurado kasi umaandar ang jeep nang makita ko siya at may suot kasing cap yung guy.

I guess hindi siya yun. Ano naman ang gagawin niya dito sa Pampanga, diba? Ugh!

Taman na yan self. Masyado ka lang praning at nadala ka lang ng kanta ni Shawn Mendez. Erase erase.

Andito na ako sa apartment which is 2 blocks away lang naman siya sa work ko. Kaya nakakatipid ako sa pamasahe and oras syempre. I dont have to wake up early para lang makipagsiksikan sa pila.

Mag-isa lang ako sa apartment kasi gusto ko ng may privacy kahit wala naman ako masyadong tinatago. Haha

Nagbihis na ako ng pambahay and turn on the TV. Kuha ng Oishi sa cabinet and minute made drinks then punta na ng sofa para manuod ng kdrama. Naman!

Nang biglang nag-beep ang phone ko and it's from my high school friend who is also working somewhere here in Pampanga, si Chen.

I opened her message and suddenly my heartbeat slows down.

Chen: IT'S ABOUT TOTS. (°_°)

______________
*AN
Comment anything. Anything about the story or me? Haha