çalan alarmımın sesi kulaklarımı tırmalarken, boğazımdaki dehşet verici ağrı ve kuruluk öksürmeme sebep olmuştu. yanımda duram şişemden su içmek istemiştim ama yutmam gerçekten zor olmuştu. lanet olsun!
"grip aşımı yaptırmalıydım!"
yataktan zor da olsa çıkarak annemin odasına gittim. ama unuttuğum bir şey vardı: annemin iş seyahatine çıkmış olması.
annem ve babam ben daha küçükken ayrılmışlar. ve velayetim anneme verilmiş. yıllardan beri annemle yaşıyorum ve arada babamı görmeye Busan'a gidiyorum.
telefonuma sarıldım. anneme mesaj atacaktım. şu an büyük ihtimal uçaktaydı. onu telaşlandırmak gibi bir niyetim yoktu. o yüzden bu fikrimden vazgeçtim.
kendimi yatağa atarak ne yapacağımı düşünmeye başladım. okula tabiki de gitmeyecektim ama iyileşmem lazımdı. sınavların başlamasına gerçekten de az kalmıştı.
Jeon Jungkook
uyandı mı bakalım tavşancık~
Lalisa Manoban
keşke uyanmasaydım :(
Jeon Jungkook
ne oldu
iyi misin
kötü bir şey mi oldu
Lalisa Manoban
çok önemli değil
üşüttüm herhalde
Jeon Jungkook
ben demiştim ama üşüteceksin diye
ben geliyorum yanına
itiraz istemiyorum
Lalisa Manoban
hayır Jungkook-ah!
benim için derslerinden geri kalma
offff
kapı Jungkook'la mesajlaşmamızdan yaklaşık 20 dakika sonra çaldı. aşağı inerek kapıyı açtım. Jungkook gülümsemesini gizlemeye çalışıyordu ama sonuç kocaman bir kahkahaydı.
"neye gülüyorsun?"
eliyle beni işaret etti.
"pijamaların çok tatlı."
kafamı eğerek üstüme baktım. tavşanlı pijamalarımı değiştirmeyi unutmuştum.
"annemden sana çorba yapmasını istedim."
"ciddi misin?"
kafasını evet anlamında salladı.
"teşekkürlerimi ilet ona. tek ihtiyacım olan şey sıcak bir şeyler içmek."
kapıyı ardından kapatarak çorbayı tezgaha koydu.
"hadi sen doğrudan salona. ben hallederim burayı."
kaşlarımı çattım.
"sen? mutfak? sen ve mutfak?"
kısa bir kahkaha attı.
"benim dedem şefti. ben aşçı olmak için doğmuşum. hadi ama salona!"
"peki...sen öyle diyorsan."
gülümseyerek salona geçtim. kumandayı elime alarak çizgi film kanalını açtım. en sevdiğim çizgi film bu saatlerde başlıyordu.
"çizgi film mi izliyorsun? desene benim sevgilim büyümemiş."
elindeki tepsiyi sehpaya bıraktı.
elimle yanağını okşadım.
"seni hak edecek ne yaptım ben?"
"bilmem. şanslı doğmuşsun."
gözlerimi devirerek önümdeki kaseye uzandım.
"bu çok güzel!"
gururla kollarını birleştirip arkasına yaslandı.
"yaptık bir şeyler."
"annen yapmıştı?"
"havuçları ben soydum. elimin lezzetini almış."
beni her zaman güldürmeyi başarıyorsun Jeon Jungkook.
boş kaseyi sehpaya koydum. yanda duran battaniyeyi Jungkook ile kendi üzerime örttüm. kafamı göğsüne koymuş, çizgi film izliyordum. saçlarıma bir öpücük kondurdu.
"Jungkook-ah?"
"hı?"
"seni seviyorum."
güldüğünü hissedebiliyordum.
"ben de seni seviyorum güzelim."
nerede kaldı böyle aşklar😒😒
hala beni takip etmeyenler var bu beni üzer☹️
bugünlük son bölümdü ballarım🐝
