PROLOGUE
Hindi ko na kinaya kaya lumabas na 'ko at nagsimulang tumakbo. Wala na akong pakialam kung umuulan. Basta sana hindi ko na muna marinig yun kasi----
"Relle! Sandali!"
Hindi ko siya pinansin, at tumakbo pa 'ko ng mas mabilis.
"Relle! Ano ba! Teka lang, kausapin mo ako!"
Takbo lang ako ng takbo, hindi ko na alam kung anong gagawin ko.
"Relle, sandali lang!"
At sinabi niya na ang mga salitang ayoko munang marinig.
Napatigil ako. Parang bumaliktad ang mundo ko sa narinig ko, pero... bigla nalang lumabas sa bibig ko ang mga katagang...
"Sayang Vaun, sayang."
