PETITE CHRONICLES

Facing Reality

MY FIRST EVER ONE SHOT STORY! TURRRRROOOOOOONN! Hindi ‘to cheesy. Naisip ko lang na hindi naman talaga sa lahat ng pagkakataon, nagiging magkatuluyan ‘yung mga bida ng kwento. Hindi talaga ako magaling mag-conceptualize ng story. Bigla na lang tong pumasok sa isip ko. Nakasalubong ko kasi ‘yung ex-crush ko kahapon. Pero ang akward ng vibe kaya ayun, napagtripan ko lang to! :)

DISCLAIMER: LAHAT NG ITO AY KATHANG ISIP LAMANG. KUNG MERON MANG PAGKAKAHALINTULAD SA TUNAY NA BUHAY AY PURONG COINCIDENCE LAMANG. KUHA MO?

~~~~~~~~~~~~

FACING REALITY

© ItlogMee. :)

--

TIME: GRADE 6. OCTOBER.

“WAAAA JOOYCE! I izz kinikilig!”

“Bakit na naman ba, Aby?”

“Inakbayan niya ako! Oh my gosh! Oh my gosh!”

“Oh tapos?! tapos?”

“WALA! Inakbayan niya lang ako! Inasar kasi ako nila Ariane! Tinanggal niya tuloy!”

“HAHA! Kawawa ka naman! Mamaya ka na nga lumandi. Tara, lunch muna tayo.”

“Sure! Tara na!”

Sabay kaming pumunta ni Joyce ng canteen. Malaki ang group of friends namin pero sa kanya lang talaga ako open. Lalo na sa buhay pag-ibig. Akala nga ng iba naming tropa, tomboy ako. =_____=

“Aby, ang saya mo?” – Sam.

“Wala. Hindi ah! Wag ka nga.”

“Nyay! May hindi to kinekwento no!” – Francine.

“W-wala ah!” Sa panahong to, tensed up na ‘ko. Cornered ba. Waa!

“Uy, Cine. Tawag ka ni Ate sa counter. Nakalimutan mo daw sukli mo. Sam, pakopya sa Math.” Sabi ni Joyce na kakarating lang. Buti na lang! I’m saved sa pagiging subject ng topic namin! Hayyyyyyyy. :)

“Sure. Mamaya, kunin natin sa locker. :)” – Sam.

--

From: :>>

GoodAfternoon! GM.

Ganyan lang mag-GM yun e. Minsan nga gusto ko siyang i-PM ng sandamakmak na ‘GOODMORING, GOODNOON, GOODAFTERNOON AT GOODEVENING’ kasi yan na lang palagi niyang sinasabi. TAKE NOTE: HINDI NIYA AKO PINAPADAANAN NG GM. GLOBE SIYA, SMART AKO. ANO? MAYAMAN? BINABASA KO LANG MGA GM NIYA SA FONE NI JOYCE. Yep. We’re a total best buddy nitong crush ko! Ang bait niya kasi. Gentleman you may add tsaka may sense of humor. Kulang nga lang sa kapogian. E ano naman? Basta, crush ko siya e! :DD Seatmate kasi kami nila Joyce pati siya. So ayun, naging close kami. Then eventually, na-attach ako. Kaya hindi na ako magtataka kung kay Joyce siya magtatanong kung may gusto ako sa kanya.

“Hindi na ko tinetext ni ZEY.” Sabi ni crush. ZEY yung code name niya sa ultimate crush niya. Hindi ko kilala kung sino si Zey neither Joyce kaya naman parehas kaming napatingin sa kanya. Nagsusulat si Joyce kaya bumalik na lang siya sa pagsusulat pagkatapos nyang tumingin.

“Yan ka na naman sa kaka-ZEY mo! Sino ba kasi yan, ha?” Sabi ko sa kanya. Pero alam niyo deep inside, iniisip ko sana ako yun. Hindi ko rin naman siya tinetext e. SMART NGA KASI AKO! Hihi. :>

“Yung CRUSH ko nga! May mata siya. May buhok. May ilong. May bibig. Matalino. Nasa row natin.” Yun ang palagi niyang given clues. Well, top 6 ako and nasa row namin ako. :)

“Pag yan talaga nalaman ko.” Sabi ko.

“WAG! Korni pag alam mo. E di hindi ko na siya matatawag na ZEY.” Uy, defensive. Ako kaya si ZEY? Hihi.