Eve gittim yani eski evime anahtar bende olduğu için bir sorun olmadı. Kapıyı açtım içeri girdim;
-Selen ben geldim...
Deyip odaları dolaşmaya başladım. Selenin odasının önüne geldiğimde doğrusu yerde oturmuş ağlayan bir Selen beklemiyordum.
Selen beni görür görmez ayağa kalkıp ilk önce sarıldı sonra sövdü. Anlaşılan çok korkmuştu.
-Defol git burdan Ekim! Hiç mi beni düşünmedin acaba Selen bensiz ne hale gelir diye sabah kalktığımda senin odan boştu ya herşeyi geçtim bari merak atmesin diye bi not bırakır insan ya aaaa pardon unutmuşum sen insan değildin demi!
-Biraz sakin ol Selen otur anlatıcam herşeyi.
-Dinlemek istemiyorum defol git Ekim!
Böyle söyleyince sinirlendim fakat haklıydı. Dinleyebilirdi yinede. İşte o an karımı verdim sakinleşmesini bekleyecektim.
... Akşam evde ...
Başım ağrıyordu. Karnım acıkmıştı.
-Karnın acıktı mı?
-Nerden bildin?
-Beyin okuyabiliyorum.
-Bütün vampiler beyin okuyabilir mi?
-Hayır sadece seçilmiş vampirler okuyabilir.
-Sende mi seçilmiş vampirsin?
Toprak 'evet' anlamında kafa salladı. Bir anda titredim fakat titreyen sadece ben değildim Toprakta benim gibi titriyordu.
-Gitmeliyiz hemde hemen!
-Ama nereye?
-Büyük kraliçe Nona vampirin yanına !
Böyle söyledikten sonra beni kolumdan tutup;
-Şimdi!
------------------------------------------------
Umarım beğenmişsinizdir ...
