Lucy Pov
Pumunta kami sa harapan pero ang bawat paglakad namin ang paglakad den ng mga tingin nito.Bumunot kami at ang nabunot ko ay maiwan.
Bumalik kami sa upuan namin pero nakatayo lang kami.Nagtataka ako ? Idedebate namin ito ? As in ito ? Wala akong experiemce about love, ni hindi pa nga ako nagkakaroon ng lovelife sa tana ng buhay ko.
"Ang paglalabanan niyo ay kung ano ang mas masakit, maiwan o mangiwan"nakangiting saad nito.Naghiyawan namna ng mga kaklase ko.
Mukang ikatutuwa nila itong gagawin namin.Paano ko ito sasagutin ? Naglalarong tanong sa isipan ko.How ? Wala akong karanasan sa mga ganitong bagay.I am bucy with study, i dont have time with this.
"Sino ang nakakuha ng maiwan ?"Tanong ni Ms.Love nagtaas ako ng kamay."Sa mga kababaihan ang maiwan"paalala nito.Napasigaw namn sila sa sobrang tuwa at excitement na dumadaloy saknila.Hindi ako natutuwa sa ganitong laro.
"Sa mga kalalakihan namn ang mangiwan"sabi nito.Naghiyawan ang mga lalaki.Kitang kita sa mukha nila ang excitement.
"Sino gustong mauna ?"tanong nito.Walang sumagot para bang may dumaang masamang hangin at ang dating maingay ay ngayun wala kang maririnig.Walang gustong mauna, Bakit ? Mawawalan ka na kase ng idea kapag nauna.Love ? How ?.
"Well, ako na ang mauuna, Ms.Love"Sabi ni Ivan.Naghiyawan namn ang mga babae at kitang kita sa mga mata nito ang paghanga kulang naJKang isigaw nila ang kanilang kahangaan sakanya.
Hindi ko sila masisisi, Bakit ? Dahil guwapo ito madating at matipuno.Lalaking lalaki tingnan.Ang boses nito ay panglalaki.Ang fearure ng mukha nito ay napaPolkabadboy parang makikita mo lang sa mga storya na binubuo ng tao.
"Mas masakit ang maiwan, Dahil ang nangiiwan, sila anag nakakaramdam at sila lang ang nakakaalam ng kanilang rason"Mapaglabang sabi nito.Seryoso ang lahat sa pakikinig.
"Mas masakit ang maiwan, maiwan ng wala man lang sinabing dahilan."Paglalaban ko den.Tila may pinaglalaban kaming daawa sa panig na aming nabunot.
"Hindi ! Dahil kung mas masakit maiwan edi sana walang iniiwan at walang nangiiwan.Wala kayong alam sa nararamddaman ng mga nangiiwan, Bakit ? Dahil once iniwan kayo feeling niyo, niloko kayo ?marami ng rason ang papasok sa isip niyo, maraming senario ang iisipin niyo.In order for you na masabi yan"Mahabng litanya niya.
Nagulat ang lahat sa mahabang sinabi nito.Naghiyawan ang mga lallaki tila skmasabi nitk na talo na kami rather ako.Hindi ako magpapatalo.
"Ganyan ba ? Iikot ka lang sa mga hidden agenda ng mga nangiiwan.Mas masakit ang maiwan, Bakit ? Iniwan ka ehh.Hindi mona alam kung paano ang araw na wala siya sa tabi mo dahil nasanay ka na lagi siyang nandyan.Sa mga alaala na binuo niyong dalawa ay iniwan niyo lang.Tapos ano ? Sasabihin niyo na may rason kayo ? Sana sinasabi ng mga nangiiwan kung bakit nila iniwan ang mga naiwan.Kase hindi namn sila manghuhula para malaman ang hidden agenda niyong mga mangiiwan.Dahil para sa mga naiwan ay ang tanging dahilan kung bakit naiwan sila ay sa kadahilanang, mayroon na itong iba.Sana man lang sinasabi niyo"pagpapaliwanag ko.Naghiyawan namn ang mga babae.
Tila nagmamayabang ito na panalo na kami pero hindi pa, Tila may nabubuo sa utak ni Ivan na gusto niyang sabihin.Tumaas ang kilay nito saakin.
"Paano mo nasasabi ang lahat ng yan ? Huh ? Ms.Perfect"Nanghahamong tanong nito.Nalipat saakin ang mga mata nila.Kinagulat ko ang tanong niya.
Paano ko nga ba nasabi yon ? Pero nangiinsulto ito.Paano niya nasasabi saakin yun.Muka ba akong wang utak para sakanya.Kaya kong gumawa ng senrio para lang mapaglaban ko ang side ko, tsaka hindi ba puwedeng makasagot ang isang babaeng tulad kong walang time sa isang relasyon.
"Wala ka pang karanasan, Sa pagkakaalam ko"nangaasar na sabi nito.Tinaasan konalang den siya ng kilay.Tila gusto nitong pataasin ang tensyon sa pagitan naming dalawa.
"Kung sabagay, Kaya pala napaglalaban mo yan kase mahilig ka mangiwan"sinabi ko sa tonong as a matter of fact tone.Hindi ko alam kung paano ko nasasabi yon.Hinahamon niya ako.Hinahamon niya ako sa paraan ng pagsabi nito at pagtingin.
"Hindi ako nangiiwan ng basta, Dahil sa una palang klinaklaro ko na ang status naming dalawa"Mayabang na sani nito na kinairap ko namn.Hindi koa lam kung anong gusto niyang sabihin nililihis nito ang side na dapat naming ipaglaban.Tila tinitignan ako nito at sinusiboy ang kakayahan ko.Sasagot na san ako ng bigla kaming pinatigil ni Ms.Love.
"Ok, Class tama na yan.Walang panalo sa larong yan.Ito lang mga anak.Lahat ng tao ay may rason, May mga dahilan kung bakit ka iniiwan, kung bakit ka binabalikan at kung bakit ka inaayawan.May mga bagay na binabalikan at meron namang hindi.Desisyon niyo ang pagbalik at pagalis sa relasyon pero mga anak ang pagtalikod sa isang relasyon ay katumbas ng pagtalikod sa minamahal.Kaya hanggat kaya niyong kumapit sa pinagkakapitan.Kahit marupok na ito at bibigay na pilitin niyong ayusin hanggat maaayos pa.Dahil kapag pinagpatuloy niyong siraain ay minsan kapag gusto mo ng balikan hindi na puwede dahil may iba ng umayos at kumapit.Kaya ipaglaban mo ang mahal mo hanggat may oras pa.Dahil ang oras ang hinahabol hindi ang oaras ang naghahabol.Tandaan yan mga anak.Class dismis mayroon pa tayong natitirang oras.Wag kayong lalabas ok"Sabi nito at lumabas na.Natouch namn kami sa sinabi ni Ms.Love.
Lumabas na ito at lahat ay napahinga ng maluwag.Tiningnann kami nila at ngumiti lang ako.This past few days lagi nalang akong ngumingiti.Napiling nalang ako.
"Saan nang-gagaling ang hugot ko kanina ?"Natatawang tanong Mae.Napairap namn akk sakanya.Nawawala ang manners ko kapag ganyan si Mae.
"Hindi ko alam, nakakainis"mahinahon kong sabi.Naoatingin namn ako sa kabilang linya at nakita ko doon si Ivan na nakangi saakin.Inirapan ko lang siya.Nakakainis.
Kailangan niya bang ipangalandakan na hindi pa ako nakakaranas ng isang relasyon mula ng mabuhay ako.Bwuset siya !
"Easy there Lucy, si Ivan lang yan"natatawa niyang sabi.Tinawanan ko siya at inirapan.Natatawa siya kapag ganito ang ugali ko.
Bwiset ! Talaga.
