S2 -Chapter 02

33 6 1
                                    


***Eunji POV***

Napag-usapan namin ni kuanlin na simulan ayusin at linisin ang S.A hideout. Kaya ngayon susunduin ko sya sa bagong bahay nya. Napakalaki para sa iisang tao ang bahay na pinagmamasdan ko ngayon.

Lumabas na sa may gate si guanlin at ang bitbit ay bike.

I smiled. Ito sya at may malaki at sarili bahay pero naka-bike lang. Napaka-ordinaryo nya na talaga.

"angkas ka na" -aya nya

Umupo naman ako sa likuran ng bisikleta. Habang nasa likuran nya nakikita ko ang mga estudyante naglalakad at nagtatawanan ng magkakasama. Wala ako magawa kundi mapait na mapangiti dahil we use to be like that before.

Pagdating sa room ay agad ko nilapitan ang bintana na mukha matagal nung huling binuksan. Nahirapan ako buksan kaya nagtulungan pa kami ni kuanlin. Nang nabuksan namin iyon saka kami pareho natahimik. Before kapag tumatanaw kami sa bintana kitang-kita ang field na green na green kapag ordinary season pero nang mag-spring napakaganda nagbloom ang mga bulaklak. Pero ngayon isa na lang ito malawak na lote na kahit mga damo ay di tumutubo. Tuyong lupa na ang nakikita halos. Dumaan ako sa bintana para makalapit roon. Nilakaran ko pa din yung batong pathway na patungo sa garden. Ngayon nasa harap na ako ng glass green house na ginapangan na ng mga damo sa labas. I tried to remove the chain na nasa pinto. Saka ko ito binuksan at pumasok. Napatingala ako. Yung liwanag na dapat pumapasok rito ay natatakpan na nang mga gumapang na halaman. Kaya yung mga bulaklak rito at iba pang halaman ay namatay na.

Napabayaan na yung mga lugar na napakaganda before. Syempre pagkagraduate namin iba na yung pta members. Nagquit na rin ang principal after me and kuya just sell yung parte nakuha namin. I heard na ang vice principal na ang principal rito.

"Eunji" -kuanlin

napapihit ako paharap sa kanya.

"ay pasensya ka na~ tinignan ko lang ang itsura ng garden" -wika ko

"pinabayaan na" -kuanlin

"kaya nga~" -nalungkot ako

"tingin mo bakit pinabayaan lang ito at hindi naman pinakelaman?" -he asked

Wala ako ideya. Nagkibit-balikat ako.

"i think this part hanggan sa room natin hindi pwede galawin pa ng present school director habang walang permiso dahil pag mamay-ari pa rin ito ng apo ni mr.kim" -hinala ni kuanlin

"kay jaehwan?" -i asked at tumango sya

Ibig sabihin lang nun kung kay jaehwan pa ito. May dahilan pa sya para bumalik rito.

Napangiti na ako.

"tara na~ bumalik na tayo sa room" -aya nya

"Sige" -me

Pagbalik namin nakita namin nasa tapat ng room si donghyun kasama ang matagal nya ng kaibigan.

"youngmin" -i call him

Napatingin naman sila sa amin at inantay na makalapit kami.

"long time no see" -bati ko

"sa inyo rin~" -he said

"we bought a snack" -donghyun

"Anong pinaggagawa mo ngayon youngmin?" -kuanlin asked

Pumasok na kami sa room.

"pagkatapos kasi natin gruamaduate. Nahilig si mom sa mga voluntary works nung simula within the country lang. After a year nagsimula ng mag-ibang bansa. Para na kami nag-aaround the world while helping homeless people" kwento nya

I Promise U (I.P.U) Book 1-2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon