Part Seventy-One

27 4 0
                                    



***Guanlin POV***

Magulo pa ang buhok ko dahil kakagising ko lang. Nagkakamot pa nga ako ng ulo ng binuksan ko ang pinto. Bumungad sa akin ang aking dad kaya namilog ang mga mata ko.

"Good morning son" -pagbati nya without any emotion

tango lang ang response ko at niluwagan ang pagkakabukas ng pinto. Kusa naman sya pumasok sa tinutuluyan ko at tinignan ang buong paligid. Malinis naman kahit papano ang lugar kasi wala gaano gamit. Tangi kama ko lang at kumot ko ang di ko naliligpit kasi kakagising ko lang.

Napatitig sya sa uniform ko nakahanger.

"gusto mo bang lumipat sa isang hotel or condo?" -he asked and look at me

Why all of the sudden? napa-isip ako.

"bakit po ba kayo narito?" -i asked

Bigla kasi sya dumarating ng walang pasabi. Atsaka ang pagkakaalam ko kay minhyun sya nagtatanong ng kalagayan ko.  Hindi nya na ba pinagkakatiwalaan ang bantay ko?

May gumuhit na matipid na ngiti sa labi ko.

"gusto lang kita kamustahin" -sagot nya

nakakapanghinala.

"sinabi sakin ng ibang pta members na involve daw kayo sa isang illegal na bar house?" -he asked

nagbaba ako ng tingin.

"hindi ako kasali roon, atsaka hinanap lang namin yung mga kaklase namin nawawala nung gabing iyon" -i said

magaan nya ipinatong ang left hand nya sya sa shoulder ko. Kaya tinignan ko ulit sya ng diretso.

"nagbago ka na nga~" -he said

Nagbago? Anong basehan nya para masabi iyon.

"i think kaya mo ng harapin ang buong mundo at sabihin ang totoo" -sabi nya

nakatitig lang ako at ibinaba nya naman ang kamay nya.

"pumunta ka muna taiwan bago magchristmas at magpakita sa media and then tell them your going to reveal something important. It's time for you to get out and admit your mistake" -he said seriously

napalunok lang ako ng laway at wala binitawan sagot. Kaya ko na ba talaga?

*
*
*

***Daniel POV***

Pumasok kagad ako sa hospital dahil masyado ng malamig sa labas. Dumiretso agad ako sa hospital room kung nasan ang mom ni soyeon. Tulad ng dati ay sumilip lang ako. Napansin naman ako ni soyeon kaya lumabas sya para harapin ako.

"sinabi ko naman sayo wag ka magpakita kay mom dahil baka pagkamalan kang boyfriend ko" -she said

In which ganun naman talaga ako sayo dati. Matipid na lang ako ngumiti.

"wala naman akong balak magpakita. Gusto ko lang icheck kung makakalabas na sya ngayon" -sagot ko

"Yes, maraming salamat sayo" -nginitian nya ako

"mabuti naman" -i said at natahimik kami saglit

"Papasok na ulit ako" -she said

"saglit.." -pagpigil ko

hindi naman sya umalis at nanatili nakatayo sa harap ko.

"hindi ko alam kung anong sitwasyon mo noon at di ko rin nagawang tanungin ka. Edi sana nag-antay pa ako bago ako magdesisyon na ayain ka magpakasal" -panimula ko

I Promise U (I.P.U) Book 1-2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon