Η Ιζαμπελα ενα νεαρο κοριτσι μολις εχει αποφοιτησει απο την σχολη μαγειας και για πρωτη φορα αντιμετωπιζει τον πραγματικο κοσμο ο οποιος θα την βαλει σε πολλα διλημματα .Οι δυναμεις της μεγαλωνουν οπως και ο πειρασμος.
Το ζεστό αεράκι μύριζε θάλασσά έπαιρνε την Ιζαμπελα αγκαλιά.Ενα κορίτσι με μια βαλίτσα στο χέρι να κατευθύνεται προς το καινούργιο της διαμέρισμα,το κόκκινο φόρεμα της να ανεμίζει προς την κατεύθυνση που πήγαινε ο αέρας.Τα ξανθα μακριά μαλλιά της ήταν πιασμένα με ένα άσπρο λαστιχάκι.Το χαμόγελο της έμοιαζε μαγικό,ήταν πολύ χαρούμενη ήταν το ξεκίνημα μιας νέας ζωής έξω από την σχολή μαγείας που ζούσε τόσα χρονιά.
Οι γονείς της είχαν πεθάνει σε ένα ατύχημα πριν πολλά χρονιά και εκ τότε την ειχε παρει υπο την προστασια της η κυριά Αναστασία και την φροντιζε σαν δικο της παιδι.Ο καημος της ηταν ότι ποτε δεν ειχε φυγει από την σχολή όπως τα αλλά παιδιά που πήγαιναν κάθε γιορτή στους γονείς τους αλλά εκείνη ήταν μόνιμη κάτοικος της σχολής μαγείας.Όμως σήμερα είχε φτάσει στην πόλη μετρά από ένα πολύωρο ταξίδι μέσα από άπειρες πόλεις και εκτάσεις με χωράφια και δέντρα.
Ηταν ένα κοριτσι που δεν τραβούσε ιδιαίτερα την προσοχή εκτός κι άμα προσπαθούσε,είχε ξανθά μακριά μαλλιά,σπινθηροτα πράσινα ματιά που φαντάζονταν μεγάλες περιπέτειες.Στο υψος ηταν περιπου 1.75 χωρις να εχει εντονα χαρακτηριστηκα αλλα με ένα πολύ γλυκό προσωπο.Κρατουσε μια αγγλικη ρετρο βαλιτσα που της ειχε κανει δωρο η μητέρα της στα όγδοα γενεθλια της.Το δερμα ηταν λιγο πιο ασπρο με αποτελεσμα τα πιο εκτεθημενα κομματια να ειχαν μια στάλα πιο σκούρο χρώμα ή σε μερικά μια ελαφριά κοκκινίλα.Στεκοταν από έξω από την πολυκατοικία και το καινούργιο της διαμέρισμα πλεον ειχε λιγο αγχος,ένα 18ο κορίτσι θα ξεκινούσε την καινούργια της ζωης.Γεματη όρεξη για περιπέτεια και να αξιοποιήσει ότι ευκαιρία της δινόταν με ένα μυστικό που θα την βοηθούσε να ξεπεράσει τα πάντα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Το κλειδι μπηκε στην κλειδαρια και μετα από έναν απαλο γυρισμα το καινουργιο της ξεπροβαλε μπροστα της.Το διαμερισμα ηταν όπως ακριβως το ειχε περιγραψει στην Κ. Αναστασια,οι τοιχοι ειχαν μια πέρλα αποχρωση του ασπρου,η κουζινα ειχε γαλλαζιο χρωμα και τα μαρμαρα εφτιαχνα την ψευδαίσθηση ότι έβλεπες τον ωκεανό,το μπανιο ηταν ολο λευκο και η κρεβατοκαμαρα ειχε ένα απαλο κοκκινο χρωμα και τα φωτα ειχαν ένα βαθυ λευκο.Ακουμπησε την βαλιτσα στο τραπεζι του σαλονιου και μολις ξεκουμπωσε τις ασφαλειες ένα βιβλιο εσπρωξε το πανω μερος της βαλίτσας και αφού απογειώθηκε στον αερα,μονο εκατσε στο τραπεζι λιγα δευτερολεπτα μετα και οι σελιδες σταθηκαν πανω σε ένα ξορκι,η Ιζαμπελα ψελνοντας κατι και κουνοντας λιγο τα χερια της εκανε όλα τα ρουχα της βαλιτσας να αρχισουν να πετουν στον αερα.Με ελεφριες κινησεις πηγε προς το δωματιο και αφου ανοιξε τα σερταρια που επιθυμουσε και λεγοντας τι ρουχο παει που αρχισαν όλα να διπλωνουν και να καθοντε εκει που τους ελεγε.Δεν της πηρέ τοση ωρα και η δουλεια ειχε τελειωσει,ενιωθε τόσο πολύ ευγνώμων που ήταν μάγισσά αλλά δεν ήθελε κιόλας να εκμεταλλεύεται τόσο πολύ το ταλέντο της οπότε το χρησιμοποιούσε μόνο άμα δεν ειχε τοση ορεξη.
Αφου καθισε και ηρεμησε βλεποντας ταινιες στην τηλεοραση (Δωρο της κυριας) η ωρα περασε και το στομαχι της την φωναζε ότι θελει φαγητο.Το σπιτι ηταν αδειο κι επρεπε να βγει για να παει στο κοντινο σουπερ μαρκετ στη γειτονια της,αλλαξε βιαστικα ρουχα και αφου πηρε τα κλειδια και το πορτοφολι της,εκλεισε την πορτα πισω της και βγηκε στον δρομο.Πλεον τα φωτα ειχαν αναψει και οι δρομοι ηταν γεματοι παρεες που φωναζαν και εκαναν χαζομαρες,η Ιζαμπελα δεν εδωσε και πολύ σημασια αλλα τους κοιτουσε με την ακρη του ματιου της για σιγουρια,το βαδην της ηταν πιο γρηγορο και μια δοση ανυσηχιας υπηρχε πλεον στο δερμα της.<Ο πραγματικος κοσμος είναι λιγο τρομακτικος> παραδεχτηκε από μεσα της καθως εκλεισε η αυτοματη πορτα εκλεινε πισω της.Δεν υπηρχε καθολου κοσμος στους διαδρομους και οι εργαζομενοι μαζευαν τα τελευταια πραγματα για να κλεισουν το καταστημα.
Κοιτουσε τα ραφια οταν κατι μερικες φωνες την επανεφεραν στον πραγματικο κοσμο,ενας νεαρος φωναζε στην ταμια του καταστηματος και απαιτουσε να της δωσει όλα τα λεφτα που κατηχε,η γυναικα φωναζε αρνητικα αλλα ο νεαρος δεν σταματησε εκει περα,εβγαλε από το πισω μερος του παντελονιου του ένα οπλο,το αιμα της γυναικας παγωσε ξαφνικα καθως το οπλο την κοιτουσε στα ματι.Η Ιζαμπελα σκεφτηκε ότι επρεπε να βοηθησει την κοπελα,ετσι κι αλλιως κατοιχε την δυναμη,λεγοντας κατι δυνατα όλα παγωσαν γυρο της,ο χρονος δεν ηταν εμποδιο πλεον,με αργες κινησεις αρπαξε το οπλο από τον νεαρο και το πεταξε με δυναμη μακρια,εσπρωξε τον φυλακα πιο κοντα.Λιγο πριν παει στην θεση της και αντιστρεψει το ξορκι το κεφαλι του νεαρου αρχισε να δονητε τρομαζοντας την,το κεφαλι αλλαξε σχημα και πηρε μια μορφη που πλεον δεν θυμιζε ανθρωπο.Η μορφη χαμογελασε και φωναξε δυνατα <Σε βρηκα επιτελους>, εχοντας φρικαρει χτυπησε τα δαχτυλα της και ελυσε το ξορκι,η μορφη εφυγε και όλα πλεον ηταν οσο φυσιολογικα μπορουσαν να είναι.Ο φυλακας περασε χειροπεδες στον νεαρο και τον απομακρυνε και η ταμιας ειχε αρχισει να ησυχαζει όταν πλεον την πλησιασε το κοριτσι,πληρωσε και εφυγε.
Μαγειρεψε στο σπιτι αλλα ηταν φρικαρισμενη από αυτό που ειχε δει,πηρε το κινητο της και καλεσε τον έναν αριθμο που ηξερε,η φωνη στην άλλη γραμμη της ειπε <Θα ειμαι εκει αυριο το απογευμα>.Ξαπλωσε αλλα όταν εκλεινε τα ματια της η εικονα του ξεπροβαλε μπροστα της,όταν επιτελους καταφερε να κοιμηθει ο υπνος της δεν ηταν και τοσο ησυχος.
Καινουργιο βιβλιο γιουπιιιιιι.......Ελπιζω να σας αρεσε σαν πρωτο κεφαλαιο και αμα θελετε να μεινετε να διαβασετε και τα επομενα!!!!ΦΙΛΟΥΜΠΕΣ ΑΓΑΠΕΣ
