CHAPTER 5

15 0 0
                                    

Xynica POV

Today is the one i hate. This is the time na kailangan ko ng lumipat ng school, today kailangan kong iwanan si nanay for my own needs and today ko iiwanan ang masasayang nangyare saken dito at mag simula na naman ng panibagong yugto ng buhay ko. Sobrang hirap. Sobrang hirap para sakin na iwanan ang lugar kung saan ako lumaki at kung nasan din ang mahal ko sa buhay, sobra akong nahihirapan sa desisyong to! At wala akong ibang sisisihin kundi ang magaling kong tatay na iniwan kami! Hinde kami mag hihirap ng ganito pag inalagaan nya kami! Hindi kami mag hihirap ng ganito kapag minahal at di nya kami iniwan! At lalong walang aalis kapag andito sya. Lahat ng kamalasang nangyare sa buhay ko ay dahil to sa kanya. Ni minsan di ko naramdaman na magkaroon ng ama. Na may nag aalaga saking ama at nag aalala. Napaka unfair ng mundo saken! Di ko naman kailangang maging mayaman kami eh! Okay na ang makakain kami ng tatlong beses sa isang araw basta bou kami pero hinde eh!

"anak, umiiyak ka na naman" nag aalalang sabi ni nanay. Di ko namalayang umiiyak na pala ako.

"nanay, kayo na lang ang meron ako. Bat kelangan ko pa kaseng umalis?" hikbing sabi ko.

"shhh, anak. Ito ang tamang desisyon. Kelangan ko nang tanggapin sa sarili ko na ang tadhana na ang gumawa ng paraan para mas makilala mo ang tunay na mundo at para na rin mas makilala mo ng husto ang sarili mo" malungkot na sabi ni nanay. Di ko naintindihan ang sinasabi ni nanay saken. Palage na lang syang ganyan nitong nakaraan.

"nay, ano po ang inyong ibig sabihin?" naguguluhang tanong ko

"wala iyon, maiintindihan mo din yun. O sya! Hatid na kita sa labas para maka alis agad kayo" nakangiting sabi ni nanay. Ngumiti din ako. A sad smile.

"tita, ako na po ang bahala kay nicole. Pangako po iingatan ko po sya Gaya ng pag iingat mo sa kanya" nakangiting sabi ni mikael. Binatukan naman sya ni sheena

"corny mo kuya! Tita kami na po ang bahala kay xynica. Salamat po" sabi naman ni sheena at niyakap si nanay

"kayo talagang kambal kayo! Hindi lang sya ang iingatan nyo pati na rin ang mga sarili nyo okay?" nakangiti ngunit naiiyak na sabi ni nanay. Hinde na din kase iba ang turing ni nanay sa kambal lalo na at si nanay ang tumayong ina ng kambal sa kadahilanang puro business ang inaatupag ng parents ng dalawa.

" opo tita"masiglang sabi ni mikael at sumama sa yakap ni sheena kaya nakisama na din ako.

" what a beautiful scene" sarcastic na sabi ni ellaine at pumalakpak

"ellaine!" sigaw ko

"what?!" nakataas ang kilay nya, ngunit nakikita ko ang pamumuo ng luha nya. She cant hide it to me.

"im sorry" i said sincerely. Akmang lalapit ako pero hinawakan ni mikael ang braso ko pero tinanguhan lang sya ni nanay kaya pinabayaan lang ako ni mike

"why youre acting like that bitch?" mataray na sabi ni ellaine

"i said im sorry, im sorry kase ngayon ko lang na realize lahat ng hinanakit mo saken."i said. Tuluyan nang tumulo ang luha nya. Yayakapim ko sana sya ngunit tinulak lang nya ako

" sorry?! Sorry lang ang masasabi mo! You know from the start gusto ko na si francis! Pero he cant like me back its because of you! Nakakainis ka! Okay pa saken yun eh! Pero iiwan mo din ako! Akala ko ba bestfriend forever tayo?! Akala ko ba walang iwanan? Pero ano tong ginagawa mo saken?! Ikaw lang ang meron ako xynica! Pero iniwan mo din ako! I hate you! I fucking hate you at nagsisisi akong naging pinsan at lalong naging kaibigan pa kita! "sigaw nya saken. Tumakbo sya at akmang hahabulin ko pero pinigilan ako ni nanay. Napayakap ako sa kanya

" nay! Sobra ko bang sama? Nasaktan ko na naman sya! "hikbi ko.

" maiintindihan din nya yun anak. Bigyan mo lang sya ng sapat na oras" mahinang sabi ni nanay.

"nay, tell her im so sorry and im so lucky na shes my bestfriend. I love her so much nay" i said at pinunasan ang luha ko

"may sasabihin akong secret anak" nakangiting sabi nya

"ano yun?" takang tanong ko

"sinabi nya sakin ang tungkol sa scholar mo dahil alam nyang ito ang mas nakakabuti sayo at bago sya umalis sinabe nya saken na sobra ka daw nyang hate kase mahal ka nya." she said smiling. She really said that?

"talaga nay?" galak na sabi ko and i smile. Now i can go heartedly.

"mukha bang nagbibiro si nanay?" natatawang sabi nya. Ngumiti ako at niyakap sya for the last time

"pangako nay! Pag aayusan ko ang pag aaral ko at pag nakapagtapos na ako di ko hahayang mag trabaho ka ulit. I love you nay" i said ang hugged here again

"i love you too anak" sagot nya. I smiled for the last time. Napaka sakit iwan sila pero ito ang kailangan. Good bye nay. Good bye batangas.

zynehl POV

May narinig akong tunog ng sasakyan. And i know who is it. Dali dali akong bumaba para salubungin ang makulit kong kapatid and i am right shes there with a boy. Fvck it.

"WHERE THE HELL HAVE YOU BEEN?!" sigaw ko agad. Shit.

"kuya?!" sigaw ng kapatid nyang gulat na gulat

"gulat na gulat lil sis? San ka nagulat? Sa sigaw ko o dahil nandito ako at nahuli kong nakipag date ka sa lalaking iyan?!" galit na sabi ko. Napatampal naman sya sa noo nya

"what are you trying to say? Im dating? Were dating? Kuya! He's just my classmate!" sagot naman nya.

"lil sis! Dont lie to me! Then why you are so blooming today?!" galit na sigaw ko pa din.

"im not lying kuya! And you are trying to say na panget ako at ngayon lang ako maganda?!" sigaw din nya at naiiyak shit. Im crossing the line!

"no lil sis! You are pretty always." i said. Tinarayan nya lang ako at kinausap ang lalaki. Shit.

"you!" sigaw ko dun sa lalaki. Nagulat naman silang dalawa

"me?" takang tanong nong lalake.

"ay hinde ako" pamimilosopo ko. Umayos naman sya ng tayo at yung dalawang kamay nya ay nilagay nya sa dalawang bulsa nya. What eff. Pa cool! Amputs!

"ay ikaw ba? Sorry." he said too. Hes getting to my nerve. That guy! Arrgh!

"nag dedate ba kayo ng kapatid ko?!" galit pero mahinahon kong tanong

"no. Were just doing the school stuffs" he said.

"do you have a plan to court her?!" i asked again.

"kuya!"sigaw naman ng kapatid ko. I looked at her" shut your mouth"

" none. Were just friends" he said. Mataman ko naman syang tinignan

"siguraduhin mo lang talaga. Ayaw kong mapunta ang kapatid ko sa kagaya mo" malamig na sabi ko. Tumango naman sya at nag paalam na kay lovely. Which is ang kapatid ko.

"kuya! Look what you've done!" sigaw ng kapatid ko saken.


" what? What i did was right!" sigaw ko din sa kanya pabalik.

" no kuya! Di mo man lang nirespeto ang tao! Di mo man lang nirespeto pati nararamdaman ko! You jerk!" hikbi nya. Oh god!

" baby, dont cry please. Im sorry. I didnt know" i said. At akmang hahawakan sya

"you didnt know because you dont care! You just flirt flirt flirt and you dont know my feelings anymore!" sigaw nya sa akin at umalis. Napasabunot naman ako ng buhok at akmang susundan sya ng hawakan ni mom ang braso ko

"let her. Ikaw din kase eh. You really asked that guy that can hurt lovely." iling ni mom. I hugged her and say sorry what i did a while ago

"dont say sorry to me. Come on! Lets just wait her until she came" mom said. Umiling ako at sinundan sya kahit na di ko alam kung saan sya pumunta.






LOVING MY MORTAL ENEMYWhere stories live. Discover now