▪️ONE SHOT #4
~~~~~~~~~~~~~~~
'HOLD ME TIGHT'
Papunta ako ngayon sa ospital. Pupuntahan ko yung boyfriend ko. He has a cancer. Lumalala na. Grabe yung pinagbago ng katawan nya.
Pumasok na ko sa room nya.
Nilapag ko yung mga prutas na dala ko sa side table ng hospital bed nya.
Kinuha ko yung upuan sa gilid at tinabi ito sa kama nya tsaka umupo.
"Hi love, wake up. May dala akong prutas for you."
I sighed. Nagkwento muna ako ng mga nangyare sakin this passed few weeks kahit na alam kong tulog sya. Gawain ko na toh araw araw habang hinihintay ang paggising nya.
"L-love"
Narinig kong tawag nya sakin. I smiled. Gising na sya. Tumayo ako para humalik sa noo nya.
"Hi love. Buti naman at nagising ka na."
He just smiled. A weak one. Nanghihina na talaga sya.
"Oh btw, I brought some fruits for you, love."
Sabi ko sabay kuha ng basket ng mga prutas na dala ko.
"Gusto mo ng saging?"
Tanong ko. He just nod and smile.
Binalatan ko yung saging. Hinati nadin para madali nyang makain.
"Love, say ah."
Sinubuan ko sya ng isang slice ng saging. Hirap na din sya sa pagnguya.
Pagkaubos ng saging. Tinawag nya ulit ako.
"L-love..."
"Why love?"
I held his hands.
"L-love pag d-di ko na k-kaya. S-sana mahanap m-mo yung m-mas b-better sa--"
Nilagay ko ang hintuturo ko sa labi nya para matigil sya sa pagsasalita. Bukod kase sa nahihirapan na sya sa pagsasalita, puro negative pa sinasabi.
"Ano ka ba love? Stop it nga. Ang nega mo naman e. Di ka pa mawawala okay? Magpapakasal pa tayo, yung plano mong isang dosenang anak. Gagawin pa naten yung mga plano natin."
Naluluha kong sabi. Napaka nega kase. Wala ba syang balak tuparin yung mga pangako nya sakin? Pati yung plano namin para sa future namin.
"N-naaawa na k-ko sayo, l-love. P-pinagtitiisan m-mo 'ko, hirap n-na h-hirap
ka n-na sa p-pag alaga sa-sakin."
I sighed.
"Tsaka love, diba tutupadin mo pa yung promise mo sakin? Yung promise naten sa isa't isa. Walang iwanan hanggang dulo."
I held his hand tightly.
"Walang bibitaw. Hold me tight my love, para walang bibitaw sating dalawa."
Umiiyak na kaming pareho.
Pinunasan ko yung luha na dumadaloy galing sa mata nya.
"Don't cry love. I'm always here for you. I promise. No, di ako mangagako kase gagawin ko yun love, ng kusa."
"L-love d-di k-ko na k-kaya."
Nahihirapan niyang sabi.
"Love naman, wag naman ganyan love. Walang iwanan remember?"
Nakikita ko sa muka nya yung hirap, sakit, bigat ng nararamdaman nya. I guess, ito na yung araw para i-let go sya. Ayokong nakikita syang nahihirapan.
I sighed. Sunod sunod na pagpatak ng luha ko.
"Okay love, take a rest na. Hirap na hirap ka na. Ayokong makita kang ganyan. Remember, I always love you. And I still keep on loving you love. I'll miss you. Di na ko hahanap ng iba pang lalaki. Ikaw lang mamahalin ko ng ganto. Iloveyou love. Take a rest now."
After I said that, I kiss his lips for about 5 seconds. Humiwalay ako sa halik namin. Mamimiss ko sya.
"I-Iloveyoutoo l-love. T-take c-care. Mahal na mahal kita."
After he said that, narinig ko na yung ayaw kong marinig. Lumuwag na din yung pagkahawak nya sakin.
*Tooooooooooot*
I cried out loud.
"I will miss you my man. Iloveyoumore"
I whispered.
'Even though na hindi natupad yung mga plano at pangako namin sa isa't isa. Sya pa din yung lalaking mamahalin ko ng ganto. Sya lang yung lalaking nasa puso ko. Maging masaya ka jan sa heaven love. Iloveyou'.
[End]
~~~~~~~~~~~~~~~
~Ms. Kookie
