If This Was A Movie (UNDER REVISION)

Take 11

I'm here standing at his grave. Finally, after weeks of crying. I can't cry anymore. I'm tired.

I close my eyes and tears fall down to my cheeks. May i-iiyak pa pala ako. Akala ko wala na.

Huminga ako ng malalim. Iniligay ko yung bulaklak na hawak sa puntod niya at ngumiti sa kanya.

"Darrell, I'll miss you. Your Sun will rise up again. Moon, be happy." Tumalikod na ako at naglakad patungo sa aking sasakyan kung saan naghihintay ang driver ko at sumakay na.

AFTER some minutes, nakarating na rin ako sa presscon.

Medyo kinakabahan ako. Hindi ko alam kung paano sabihin yung mga salitang kailangan kong sabihin.

"Let's go, Mika?" Tanong ng isang producer then tumango ako.

Umakyat ako sa stage. Cameras are flashing. Nakakasilaw.

Riella, Denise and Clare are on the right side of the stage. Sitting on the chairs that the staffs provided for them.

Umupo ako sa upuan. Sa harap non ay may table. Katabi ko ang aking manager. Si ate Gene. Una siyang nag salita.

"I guess, you heard the news. One month na nakakalipas pero alam ko hindi pa kayo nakaka move on sa nangyari. But Mikaela is here to explain and answer all of your questions." Ngumiti lang siya at binaba ang mic niya.

Dahan-dahan kong kinuha ang mic ko.

"I'm Mikaela Santillano. I'm Darrell Santiago's fiancee. I'm here to answer all of your questions. And later, I have a big announcement."
Unang nag tanong ang isang reporter na babae.

"Mikaela, kailan na-diagnosed si Mr. Santiago with brain cancer?" She asked.

"His mom said. That was 2016 when he first diagnosed with brain cancer stage 2." Sagot ko.

"Mikaela, nung sinabi mong his mom said. Ibig sabihin ba 'non ay hindi mo alam? Paano mo nalaman at kailan?" Tanong ng isa pa.

"No. Hindi ko alam. He didn't tell me. Nalaman ko nalang na may sakit siya nung binisita ko siya sa Wave Morsel which is his company. Hindi kasi siya pumunta sa birthday ko at 3 days ago na yun bago ako bumisita."

"Hindi mo ba siya tinawagan manlang?"

"Of course, I did. So many times. Halos ma-praning na ako pero hindi siya sumasagot sa mga phone calls ko."

"Bakit hindi ka kaagad nakapunta sa office niya?"

"I'm busy. I know he's okay. Pero that time. Last shooting na ng movie namin. The director wasn't letting me to leave. As much as I want to, but I can't. You know how hard to be an actress."

"Anong feeling nung nawala siya?"

"Sobrang sakit." Yun lang nasagot ko.

"Mikaela, another question. 5 years from now. Nakikita mo ba ang sarili mo na masaya na sa iba? You're 24 na, right?"