Chapter 2

45 0 0
                                    

"Hera Venice Marcus" he murmurs to himself.

"Stop scrutinizing my stuffs"

I warn him as i loosening the braid in my hair.

Narinig nyo naman, yun ang pangalan ko. At ngayon, nasa bahay ko ang lalakeng ito.

Syempre, di daw kaya ng konsensiya niya talikuran ang responsibilidad niya dahil sa muntik na pagbangga niya sa akin.

Hiyang-hiya  naman ako sa konsensiya niya.

Pero salamat na rin sa konsensiya niya at nakauwi ako.

Okay na rin.

Kahit na hiyang-hiya ako kasi binuhat niya ako mula sa kotse hanggang sa room ko dito sa 8th floor.

Kahit na pinagtitinginan na kame ng mga taong nakakakita sa amin.

Kahit na halos itago ko na ang ulo ko sa bulsa ng mahaba kong palda dahil sa pagbubulungan ng mga matandang nakasasabay namin sa elevator.

Kahit na napagkamalan kameng magtototoot kasi nakayakap daw ako at buhatbuhat pa niya ako.

Okaaaaaaaay lang talagaaaa! Grrr..

"It seems like your a kind of.. achiever huh." sabi niya habang tinitingnan ang mga medal at plaque na nakadisplay sa sala ng condo ko.

Sinuklay ko ng kaunti ang buhok ko at ibinalunbon pataas.

Hhhhhmm, nakalong-sleeves pala si random guy at halatang nakacorporate attire siya. Mukhang tinanggal niya yung suit niya at iniwan lang ang long sleeves.

Kagalang-galang siyang tingnan at mukhang harm-free naman siya. Naramdaman ko na naman ang kakaibang aura niya nang lumuhod siya sa harap ko.

"Masakit pa rin ba?"

He pointed out my ankle while raising his sleeves to his elbow. He hold my bare feet and gently massage it.

Grabe, ang lapit niya na naman sa akin. Kung hindi lang siguro ako napangunahan ng inis sa kanya eh crush ko na ang mokong na to. Oo nga pala hindi ko pa alamang pangalan niya.

"Hoy, mister, ano nga pa lang pangalan mo?"

Tanong ko sa kanya habang busy siya sa pagmamasahe sa paa ko. Tumunghay siya at tumingin sa akin. Opps! nagwala ata ang puso nang titigan niya ako. Ghaaaad! Hera, anong nangyayare sayo.

"Justoni, Justoni Reyes"

He said as he finished massaging my ankle.

Hmmm.. handsome name, i mean, nice name. Simple but full of impact. But idon't care, Jaxon Mallette is more appealing and hotter. Raawwr.."Hmmm, nice." sabi ko sa kanya.

Naigagalaw ko na ng ayos yung paa ko, medyo may konting kirot nga lang. Sinubukan kong tumayo at kahit papaano ay nakakalakad na ako.

Pumasok ako sa room ko at inilagay doon ang body bag ko.

Tinanggal ko na ang mahaba kong palda at naiwan na lang ang maikling short na panloob ko, pinalitan ko rin ang baduy ko tops ng black na sleeveless.

Yes, baduy po akong magdamit pero sa bahay ito ang nakasanayang damit ko.

I always wear long skirt that almost touches the ground or pants. For the tops, puro maluluwag lang at dull colors. Kung magdamit nga ako ay yung tipong "Manang Style".

But i have my reasons, i will not force myself to do things without a valid cause.

I love to wear beautiful and colorful stuffs but i withdraw wearing it.

#FanGirl (ON HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon