1. BÖLÜM: "İKİ FARKLI KOKU"

4.6K 192 24
                                    




Herkeseee merhabalar :')

Yeni kurgumu umarım beğenirsiniz.

Keyifli okumalar.

❤️

AYKIRI

1.BÖLÜM: "İKİ FARKLI KOKU"

BÖLÜM: "İKİ FARKLI KOKU"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Karanlık, aşılmayan duvarlarını indirdiğinde içeri sızan gri duman zehirden başka bir şey olmazdı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Karanlık, aşılmayan duvarlarını indirdiğinde içeri sızan gri duman zehirden başka bir şey olmazdı. Bir virüs gibiydi aşılmak. Gizli, gri bir duman gibi, yayılıp boğabilir hatta her şeyi bitirebilirdi. Her şeyden kasıt bir avuç duyguydu oysa. Kırılacak eşya gibiydi kalp. Eğer duvarların yoksa kırılır, varsa kırılması zaman alırdı. Lakin bir yerde sorun sadece kırgınlık olmazdı. Zira duman sadece kalbe değil, tüm vücuda sızıp bedeninizi kaskatı kestiğinde aslında tek sorunun kalp olmadığını anlardınız. Akıl çekilirdi köşesine ve usta bir satranç oyuncusunu yenmeye çalışırdı kendi içinde. Mağlup oldukça yeniden oyun oynar ve oynadıkça mağlubiyeti kabullenmeye daha fazla yaklaşırdı.

Mağlubiyet ise, aklı yitirmenin ta kendisiydi.

Henüz yitirmediğim bir aklım olsa da hissizleşen bir kalbim vardı. Bir türlü tamamlayamadığım resim gibi hayatım da yarım kalmıştı. Ruhuma zaman tanıdığım anlarda resim atölyeme gider çizim yapardım. Çocukluğumdan beri sığındığım bir dert ortağı gibiydi. Zihnimi dinlendirir, kafamı oyalardı.

Elimde tuttuğum yıldızlı küpeleri kulaklarıma takarken odamın kapısının tıklatıldığını duydum.

"Girin." Diye seslenirken bir yandan da dalgalandırdığım sarıya yakın kumral saçlarımı ellerimle düzenliyordum.

"Elyan Hanım, Güral Bey kahvaltı için çağırıyor."

Evin görevlisi Nurdan Hanım'a dönüp, "Hemen geliyorum." Dedim, gülümseyerek. Ardından turkuaz deri ceketimi ve çantamı koluma alıp saniyeler sonra odamdan çıktım. Merdivenlerden inerken kahvaltı için pekte iştahlı olmadığımı hissediyordum. Daha çok öğlen yemekleriyle aram iyiydi. Akşamı da fazla kaçırmazsam, formumu zaten koruyordum.

AYKIRI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin