SAKAT

Tanıtım

Aslında çok uzun ama bana çok kısa gelen bir yolculuğun ardından yanımdaki yaşlı adamla koca bir köşkün önünde duruyorduk köşkün işlemeli ve şaşalı kapısına denk bir güzellikle yazılmış Arhan köşkü yazısı dikkatimi çekmişti gözlerim biraz orda oyalanmış daha fazla bakmadan önden yürüyen adamı takip edip giriş kapısında adamın çaldığı kapının açılmasını bekliyorduk kalbim kulaklarımda atarken içimdeki korkuyu bastırmaya çalıştım kapı ağır çekimde açılınca karşımda orta yaşlı esmer bir kadın gülümseyerek bana bakıyor hem gülümsüyor hemde tanımlayamadığım bir ifadeyle bakıyordu aynı şekilde gülümsemeye çalıştım ne kadar başarabildiğim tartışılır.Kapı tamamen açılınca karşımda tekerlekli sandalyede bana onu bu hale getiren benmişim gibi bir ifadeyle bakan genç adamı gördüm öyle kötü bakıyordu ki sanki gözleri hareketlerimi kontrol edebiliyormuş gibi öylece kaldım .

"Minel hadi kızım gel durma orda"

Yaşlı adamın seslenmesine rağmen ben halen ayaklarıma beton dökülmüş gibi duruyordum.

"Bir adım.Tek bir adım atarsan olacaklardan ben sorumlu değilim"

Adamın sakin ama sert çıkan sesi kulaklarımda çınladı kimse kıpırdamıyor  ve öylece ne olacağını bekliyorlardı.Ben ,benim yapacak hiç bir şeyim yoktu o kapıdan girmekten başka ,sahi ne yapabilirdim ki bu eve girmekten başka bir çarem yoktu.Gözlerimi zorlukla o adamdan çekip içeri bir adım attım belki hayatımın en büyük hatasını yapıyordum ama yapacak başka bir şeyim yoktu köprüden önceki son çıkış ateşten bir yoldu ve ben o yola girmek zorundaydım.O adamın yanından geçerken sanki azıcık başımı çevirsem uçurumdan düşecekmişim gibi hissediyordum tam yanından geçerken sertçe kolumu kavrayıp beni kendine doğru çekti düşmeden tekerlekli sandalyenin kolunu zorlukla kavramıştım.Kulaklarıma dolan sesi bana hiç bir zaman gül bahçeleri sunmayan hayatımın bundan sonra çorak topraklarıda esirgeyeceğini anladım.

"Cehennemine hoşgeldin"

.