part 5: vreemde ruimte

12 0 0
                                    

eva

Ik voel warmte om mij heen, wat is er gebeurd? ik probeer mijn ogen te openen maar van verdriet ben ik te zwak. ik hoor stemmen en schrik, ik doe harder mijn best om mijn ogen te openen. ik hoor de vreemde stemmen steeds harder, het lijken mannen stemmen. 

(hoseok) ''is ze al wakker''

(taehyung) ''nee nog niet''

(hoseok) ''ik zal even een aspirientje en water halen voor als ze wakker word''

(taehyung) ''ja doe dat maar, hopelijk gaat het goed met haar''

(hokseok) ''hoop ik ook hyung''

ik hoor de stemmen weer verdwijnen en probeer nog een keer mijn ogen open te doen. mijn ogen openen zich waarna ik ze snel weer dicht doe. het ligt is zo vel. ik gebruik al mijn kracht om op te staan. ineens schiet alles mij te binnen van gister er glijd een traan over mijn wang. ik spreek mijzelf toe om sterk te blijven. ik veeg de traan weg en ga recht zitten. in lig op een tweepersoons bed en kijk om mij heen. ik denk dat ik in een hotelkamer ben maar hoe kom ik hier? ik neem het aspirientje en het water in die naast mijn bed staan. ik loop naar de badkamer toe en bekijk mijzelf in de spiegel. mijn ogen zijn rood met dikke wallen eronder. mijn mascara is uitgelopen en mijn staart is helemaal uitgezakt. ik besluit even snel te douchen, ik voel de warme stralen over mijn lichaam heen lopen en begin te huilen. ik denk aan mijn moeder ik mis haar zo erg. waarom moest het haar gebeuren en waar ga ik nu leven. ik raak in paniek en probeer mijzelf weer te kalmeren. ik stap onder de douch vandaan en kleed mij om. ik heb niks bij me om mij op te frissen dus ik stop mijn haar in een knot. ik loop naar de slaapkamer toe en kijk rond of ik mijn spullen zie. mijn telefoon ligt op de tafel. ik pak hem en zie dat er een scheur in zit. '''verdomme'' scheld ik in mijzelf. ook is hij leeg. ik stop de spullen in mijn zak en loop naar de deur toe. wanneer ik de haak omlaag wil doen hoor ik stemmen in de gang steeds dichterbij komen en verstop mij in de badkamer en draai de deur op slot. ik hoor mijn deur opengaan en houd mijn adem in en doe mijn hand voor mijn mond.

''hyung ze is weg''

''nee je maakt een grap toch, we moeten voor haar zorgen''

''ik weet het hyung maar wat doen we nu''

ik raak in paniek wat moet ik doen, willen ze echt mij helpen? moet ik de deur open doen? ik weet het niet. waar moet ik hierna naartoe als ik ontsnap of zal ik kijken wie de jongens zijn misschien zijn ze aardig maar misschien zijn ze wel kidnappers misschien liegen ze. ik besluit naar ze toe te gaan. ik haal zo zacht mogelijik het slot van de badkamerdeur en doe zachtjes de deur open.

''hallo..'' zeg ik twijfelend, de jongens schrokken.

(taehyung) ''o hallo, we dachten dat je weg was''

omg omg omg omg omg zijn dit de echte taehyung en jhope van bts, nee ik slaap vast nog. ik sla mijzelf tegen mijn wang. omg nee ik slaap niet. ik probeer een woord uit te brengen wat niet lukt. 

(hoseok) ''haha natuurlijk ken je ons al, jij was het meisje wat viel en met iedereen fun had right?''

''......'' ik kan niet antwoorden ik sta verstijfd stil van de schrik.

(hoseok) ''hallo gaat het wel''

''j...a ja het gaat wel, alleen wat doen jullie hier wat is er gister gebeurd''

''hoseok moeten we het haar vertellen'' fluistert taehyung in hoseok's oor, maar niet zacht genoeg ik kan alles verstaan.

''jongens ik weet het al, maar hoe ben ik hier gekomen'' ik probeer mij in te houden om niet te huilen maar toch valt er een traan over mijn wang. ik veeg het snel weg en lach geforceerd. 

(taehyung) ''je hoeft het echt niet in te houden hoor, we zijn er voor je''

nadat taehyung dat zei stroomden de tranen over mijn wang. hoseok loopt naar mij toe en omhelst me.

''groepsknuffel'' roept taehyung. al gauw staan we in een groepsknuffel. iedereen laat los ik veeg snel mijn natte wangen droog.

''bedankt jongens dit had ik echt nodig, maar hoe was ik hier gekomen''

(hoseok) ''nou gisteren zagen ik en jungkook jou al buiten zitten in de kauw. maar we wachtte even omdat we dachten dat je misschien opgehaald zou worden. we dachten dat je al weg was na een aantal uurtjes maar toen we naar buiten keken lag je op de grond. we renden naar je toe en jungkook bracht je naar boven en in pakte je telefoon en vroeg aan je vriendin lilly volgensmij wat er gebeurd was. ze legde mij het uit uiteindelijk en toen vroegen we aan lilly of we voor jou konden zorgen. want lilly is ook of reis met school''

''bedankt jongens voor al jullie hulp''

(taehyung) ''geen probleem hoor, wat was je naam ook al weer?''

(hoseok) ''hyung dat weet je toch wel dat is eva''

(taehyung) ''owh ja sorry eef''

toen tae mij eef noemde begonnen mijn wangen rood we worden, ik draaide mij jouw om.

(hoseok) ''is er van eva? gaat het goed?''

''alles is goed hoor maak je geen druk''

(taehyung) ''haha okey eef wij gaan eten kom je ook mee?''

''sure bedankt jongens voor alles, hebben jullie trouwens misschien een lange t-shirt of trui wat ik mag lenen?''

(hoseok) ''tuurlijk je mag er wel een van mij, wacht even ik haal het voor je''

''bedankt hoseok''

hoseok loopt de deur uit, nu sta ik hier alleen met taehyung.

(taehyung) ''eef, is alles echt goed? je mag mij alles vertellen"

''thanks tae, eigenlijk zit ik ergens mee''

(taehyung) ''vertel maar misschien kunnen we het samen oplossen''

''nou mijn moeder is overleden hoe moet ik alles gaan aanpakken? ik heb geen huis, niet veel geld? ik ben te jong om op mijzelf te wonen. wat moet ik nu?''

(taehyung) ''maak je daar nog maar geen druk over, je kan sowieso bij ons blijven de komende 4 dagen in het hotel. want dan zijn we nog in nederland. en we overleggen wel even met de jongens hoe wij jouw kunnen helpen.''

''heel erg bedankt tae'' 

ik loop naar tae toe en geef hem een knuffel.

(taehyung) ''geen probleem eef''

De deur gaat open en hoseok loopt naar binnen. hij kijkt ons geschrokken aan, tae en ik laten elkaar snel los. 

''this niks hoseok ik bedankte hem alleen'' ik schiet in de lach, al snel liggen we allemaal in een deuk.

jhope geeft het shirt aan mij en ik trek hem aan. hoseok koos een roze lang shirt tot ongeveer mijn knieën. om er een outfit van te maken doe ik een riem om. 

(taehyung) ''let's go eat, de jongens zijn er ook. je hoeft niet te stressen ze vinden je allemaal leuk''

''fijn bedankt guys''

(hoseok) ''no problem eef''

taehyung lacht naar mij als antwoord. en zo lopen we naar het restaurantje in het hotel.




heb ik BTS echt ontmoet?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu